همه چیز درباره بیماری پارو

ویروس پاروویروس (CPV) یا به طور رایج “بیماری پارو” یکی از خطرناک‌ترین ویروس‌هایی است که سگ‌ها ممکن است بگیرند. خوشبختانه، با واکسیناسیون مناسب، بسیار قابل پیشگیری است.

این ویروس در دهه ۱۹۷۰ کشف شد و به سرعت تهدیدی جدی‌ برای سلامتی سگ‌ها شد. این امر به دلیل این است که کشتن ویروس دشوار است، می‌تواند در محیط زیست برای مدت زمان طولانی زنده بماند، توسط سگ‌های آلوده به میزان زیادی ترشح شود، بسیار آسان انتقال پیدا می‌کند و بدون درمان مناسب معمولاً منجر به مرگ است. به همین دلیل واکسیناسیون توله برای جلوگیری از ابتلا به پاروو ویروس ضروری و مهم است.

اگرچه واکسن پاروویروس بسیار موثر بوده و خطر برای سگ‌هایی که به طور صحیح واکسینه شده‌اند را کاهش داده است، اما این بیماری هنوز در سگ‌ها به طور گسترده‌ای شایع است، به ویژه در توله‌ها و سگ‌های نوجوان که به طور نادرست واکسینه شده‌اند.

در ادامه همه چیزهایی که باید درباره پارو در سگ‌ها بدانید را بررسی خواهیم کرد – چگونگی حفاظت از سگ خود در برابر آن، علائم پارو که باید به آن دقت کنید و چه کاری انجام دهید اگر سگ شما علائم آن را نشان دهد.

پارو در سگ‌ها و توله‌ها چیست؟

پارو یک ویروس عفونی تک‌لاکی است که به طور رایج بیماری شدیدی را در سگ‌های جوان و واکسینه نشده ایجاد می‌کند. در اصل، این ویروس بیشترین تاثیر را بر دستگاه گوارش بدن و مغز استخوان دارد

، به این معنی که روده و مغز استخوان از بیشترین تأثیر آن رنج می‌برند. همچنین، سلول‌های عضله قلب توله‌های بسیار جوان نیز ممکن است توسط پاروویروس آسیب ببینند.

اگرچه پاروویروس بیشتر در توله‌ها و سگ‌های نوجوان شایع است، اما می‌تواند در سگ‌های بالغ و سالمند نیز تأثیر بگذارد، به خصوص اگر آن‌ها واکسینه نشده باشند.

 پیک سنی پاروو ویروس نسبت به مناطق مختلف تا حدودی متفاوت است ولی در کل پیک سنی ابتلا به این بیماری از 45 روزگی تا 1 سالگی میباشد.

آیا انسان‌ها می‌توانند بیماری پارو بگیرند؟

بچه انسان تا سن 5 سالگی امکان ابتلا به پاروو ویروس را دارد البته نه به شدتی که این بیماری خود را در سگ نشان میدهد شاید باعث تب ،دل درد ، اسهال ،یا استفراغ شود اما در سنین بالاتر نمیتواند باعث به وجود آمدن مشکلی شود.

با این حال، همچنان مهم است که در صورت تماس با سگی آلوده، از تجهیزات حفاظت شخصی استفاده کنید. هرچند شما ممکن است بیماری پارو نگیرید، اما ویروس ممکن است از طریق دستان یا لباسی که در حال استفاده هستید به سگ دیگری منتقل شود.

آیا گربه‌ها می‌توانند بیماری پارو را از سگ‌ها بگیرند؟

گربه‌ها نیز نوعی پاروویروس دارند که بیماری شدیدی به نام پن لکوپنی گربه‌ای را ایجاد می‌کند. اگرچه سگ‌ها نمی‌توانند پاروویروس گربه‌ای را از گربه‌ها بگیرند، اما گربه‌ها می‌توانند با پاروویروس سگی آلوده شوند. آن‌ها معمولاً علائم بالینی خفیفتری نسبت به سگ‌ها دارند، اما نوعی از پاروویروس سگی وجود دارد که می‌تواند بیماری شدیدی در گربه‌ها ایجاد کند.

تشخیص پاروویروس در سگ‌ها چگونه است؟ آیا تست‌های پارو وجود دارد؟

برای تشخیص پاروو چند راه وجود دارد مثلا کیت های تشخیصی ،آزمایش خون ،تست الیزا و… که روتین ترین راه هایی که در کلینیک دامپزشکی استفاده می‌شود کیت تشخیصی و آزمایش خون میباشد که مدت زمان کمتری طول می‌کشد.

اگرچه این تست دقیق است، نتیجه منفی در مورد پاروویروس سگی با علائم بالینی، لزوماً بدان معنا نیست که ویروس در زمان تست وجود نداشته باشد. در این موارد، تست بیشتری ممکن است لازم باشد.

مراحل بیماری پارو

مراحل پاروویروس سگی مانند اکثر عفونت‌های ویروسی است.

1.  عفونت

تماس با ویروس میتواند باعث عفونت شود. این ذرات ویروسی ممکن است از منابع زیر برخیزد:

• محیط (روی زمین یا سطوح)
•  سگ مادر
• لباس/اشیاء که با مدفوع سگی مبتلا در تماس بوده‌اند

2.  دوره تکثیر

 یک دوره تکثیر وجود دارد (معمولاً ۳-۷ روز) که در آن سگ پاروویروس را دارد، اما هنوز علائمی نشان نمی‌دهد.در دوره کمون یا نهفتگی نباید واکسن زده شود و سگ باید یک هفته قبل از واکسیناسیون قرنطینه باشد از هر لحاظی.

در این دوره، ویروس به طور خاصی در سلول های مختلفی مثل اعصاب یا غده های لنفاوی در حال تقسیم شدن هستند و بعد از اینکه به تعداد مناسب رسیدند به خون وارد میشوند که اصطلاحا ویرمی اتفاق می افتد.

پس از تکثیر و ورود به خون، ویروس سعی می‌کند منابع دیگری از سلول‌های در حال تقسیم سریع را پیدا کند. مناطقی که بیشترین آسیب را می‌بینند عبارتند از:

• مغز استخوان 
• پرز های روده 

در سگ‌های بسیار جوان، پاروویروس همچنین می‌تواند قلب را درگیر کند که منجر به التهاب عضله قلب، کاهش عملکرد قلبی ناکارآمد و آریتمی‌ها می‌شود.

3.  بیماری

وقتی ویروس به مغز استخوان حمله می‌کند، سلول‌های جوان سیستم ایمنی را هدف قرار می‌دهد، که منجر به کاهش سلول‌های سفید خون محافظ می‌شود.

علائم بیماری پاروا یا پاروو :

• اسهال
•  استفراغ
• کاهش توانایی بدن برای فعالیت
• کم آبی شدید 
•  تب
• تعفن خون

تمامی موارد بالا اهمیت خاصی برای درمان بیماری پاروا دارند. در نسخه ایی که توسط دامپزشک نوشته می‌شود باید ترتیب داروها و زمان آن ها رعایت شده باشد و اینکه فقط تمام داروها با هم تجویز شود کار درستی نمی‌باشد.

گروه زی پت همواره در تلاش بوده تا بهترین داروها و آنتی بیوتیک‌های خارجی را برای پت شما در نظر بگیرد تا در کمترین زمان ممکنه بهبودی حاصل شود.

در این بیماری به طور کامل نباید هیچ آب و غذایی به سگ بدهیم. ویتامین تراپی در درمان پاروا بسیار مهم بوده و گروه ما از ویتامین های خاص برای سگ های مبتلا به پاروو استفاده میکند.

زی پت دارای پانسیون مخصوص به پاروو ویروس و دیستمپر ویروس میباشد.

ریکاوری و مدیریت پاروویروس در سگ‌ها

دوره درمان این بیماری 5 روز میباشد، از زمانی که ویروس وارد بدن شود 3 تا 7 روز بعد علائم پاروو نمایان میشود.

مهم است که تغذیه کافی به توله‌هایی که به پاروویروس مبتلا هستند، تامین شود تا روده‌هایشان بهبود یابد.

سگ‌هایی که از عفونت پاروویروس بهبود می‌یابند، باید از یک رژیم غذایی قابل هضم استفاده کنند.

چگونه از بیماری پاروویروس در سگ خود جلوگیری کنیم؟

واکسن پاروویروس سگ‌ها معمولاً به صورت ترکیبی به نام‌های مختلفی مانند DHPP، DAPP، DA2PP، DHLPP و غیره از دسته واکسن‌های اصلی تلقی می‌شود و باید از 45 روزگی تزریق شود و تکرار آن هر 21 روز میباشد تا 3 بار .

نژاد های ژرمن ،دوبرمن،روتوایلر،گریت دین جزو نژاد هایی هستند که بخاطر نقص سیستم ایمنی باید 4 دز واکسن دریافت کنند.

توله ها تا 3  دز واکسن دریافت نکردند اصلا نباید با هیچ سگی در ارتباط باشند حتی با افرادی که با سگ های دیگر در تماس اند.

سوالات متداول در مورد پارو ویروس در سگ‌ها

آیا سگی که واکسینه شده است می‌تواند پاروویروس بگیرد؟

بله این امکان وجود دارد البته این مورد بسیار نادر میباشد ولی بعضی از سویه های مهاجم می‌توانند باعث بیماری زایی شوند.

مهم است که مطمئن شوید توله‌ها تعداد مناسبی از واکسن‌های تقویتی را بر اساس سن خود دریافت کنند و پس از یک سالگی شان، مجدداً واکسینه شوند 

آیا یک سگ می‌تواند دوباره پاروویروس بگیرد؟

خیر ،هر سگ فقط یکبار مبتلا به این بیماری میشود.

با این حال، این به معنی آن نیست که سگ شما نیازی به واکسیناسیون در برابر پاروویروس سگ ندارد اگر در گذشته از آن بهبود یافته باشد. واکسیناسیون های روتین باید همچنان انجام شود.

مقالات مجله زی‌پت را مطالعه کنید