یکی از مشکلات شایع، انگل در سگ است که انواع مختلفی دارد. به طور کلی، انگل‌ها برای بقا باید داخل یا خارج از بدن موجود زنده دیگری زندگی کنند. با آگاهی از علائم انگل در سگ و تشخیص به‌موقع، می‌توانیم برای درمان اقدام کنیم.
اگر حیوان خانگی شما سگ است و لای موهای او کک، کنه یا شپش پیدا کردید، یعنی انگل پوستی (خارجی) دارد. اما اگر انگل وارد روده‌اش شده باشد و گوارش حیوان را تحت تأثیر قرار دهد، در آن صورت انگل روده‌ای (داخلی) دارد.
در برخی موارد حیوانات خانگی میتوانند ناقل باشند و انگل را به بدن صاحبان خود و سایر افراد خانواده منتقل کنند. به همین دلیل تشخیص به‌موقع و راهکارهای درمانی مناسب تا حد زیادی از گسترش و انتقال بیماری جلوگیری خواهد کرد.
این مقاله به شما در شناخت علائم انگل در سگ کمک میکند و به روشهای مؤثر برای تشخیص، پیشگیری و درمان‌های بالینی می‌پردازد. اگر تصور می‌کنید سگ یا حیوان خانگی شما دارای علائمی مانند آنچه در ادامه توضیح داده شده است را دارد، می‌توانید از خدمات مشاوره دامپزشکی آنلاین زی پت کمک گرفته و در این زمینه راهنمایی دریافت کنید.
انواع انگل در سگ
یکی از مشکلات شایع در سگها که در صورت عدم معالجه ممکن است بیماری‌های جدی‌تر و مهلکی ایجاد کند، انگل است. با شناختن نوع انگل، تشخیص علائم آن و درمان‌های موجود می‌توانیم این بیماری را در سگ مهار کنیم و جلوی انتقال آن به سایر حیوانات و حتی انسان‌هایی که با آن‌ها در تماس هستند را بگیریم.
به طور کلی انگل در سگها به دو دسته زیر تقسیم می‌شود:
- انگل داخلی (Internal Parasite)
- انگل خارجی (External Parasite)
انگل‌های داخلی که به آن‌ها کرم روده (Intestinal Worms) نیز گفته می‌شود، داخل بدن حیوان زندگی میکنند و میتوانند به روشهای مختلفی وارد بدن شوند و اندام‌های زیادی را درگیر کنند.
انگل‌های خارجی لای موها و روی پوست سگ ظاهر می‌شوند و معمولاً بدون میکروسکوپ هم قابل‌مشاهده هستند.
علائم انگل در سگ چیست؟
علائم انگل در سگ به سه فاکتور زیر بستگی دارد:
- نوع انگل
- محل زندگی انگل
- شدت آلودگی
انگل‌ها میتوانند باعث بروز علائم خفیفی مانند خارش یا اسهال شوند یا در موارد حادتر منجر به کمخونی، بیماری‌های پوستی، عفونت‌های ثانویه و سوءتغذیه شوند. به همین دلیل پیشگیری از آلودگی و درمان به‌موقع در صورت مشاهده بیماری اهمیت بسیار زیادی دارد.
علائم انگل خارجی
برخی از انگل‌های خارجی را راحتتر از سایر انگل‌ها می‌توان تشخیص داد. در بیشتر سگها علائم انگل خارجی با عارضه پوستی همراه است و به همین دلیل صاحب او سریع می‌تواند متوجه شود که مشکلی وجود دارد.
علائم انگل خارجی در سگ عبارتند از:
- خارش شدید
- میل به جویدن زیاد
- قرمزی و التهاب پوست
- ریزش مو
- پوسته‌ریزی و تغییر رنگ پوست
- خشکی پوست و مو
- شوره پوست و مو
- بروز دانه‌های ریز سیاه در گوش‌ها
- خستگی و ضعف عمومی
علائم انگل داخلی
بیشتر انگل‌های داخلی تا قبل از اینکه شرایط وخیم شود، علائم خاصی از خودشان نشان نمی‌دهند. پیشگیری و معاینه مرتب سگ به ما در تشخیص زودهنگام آلودگی کمک میکند و نمی‌گذارد مشکل جدی شود.
برای مثال، آزمایش کمک میکند تا برخی از انگل‌های روده زیر میکروسکوپ شناسایی شوند. در صورت مشاهده علائم زیر به دامپزشک مراجعه کنید، چون ممکن است بیماری شدت گرفته باشد:
- اسهال خونی یا مخاطی
- استفراع توسط سگ
- غذا نخوردن سگ و از بین رفتن اشتها
- کاهش وزن
- نفخ و دردهای شکمی
- مدفوع تیره‌رنگ
- مالیدن باسن روی سطح ناهموار
- مشاهده کرم یا دانه‌هایی در مدفوع
- سرفه و تهوع هنگام بلع
- مشکل تنفسی
پیش از ادامه این مطلب، لازم است یادآور شویم در صورتیکه که سگ شما دچار مشکل و بیماری شده است و فرصت مراجعه به کلینیک‌های دامپزشکی را ندارید، می‌توانید از خدمات دامپزشکی سیار زی پت استفاده کرده و نسبت به درمان سریع آن اقدام کنید.
راه های انتقال انگل به بدن سگ
روشهای مختلفی برای انتقال انگل به بدن سگ وجود دارد. مهم‌ترین آن‌ها را در ادامه معرفی کرده‌ایم.
- ناقل کک‌ها معمولاً حیوانات آلوده هستند، اما میتوانند از در و پنجره هم وارد خانه شوند و روی لباس یا کفش انسان بچسبند و به این ترتیب به بدن انسان یا حیوان وارد شوند.
- کنه‌ها معمولاً روی چمن و بوته‌های علفی می‌نشینند و سگ با بازی کردن و راه رفتن روی چمن، آن‌ها را وارد بدن خودش میکند.
- کرمهای روده اغلب زمانی به بدن سگ راه پیدا میکنند که حیوان تخم یا هاگ آن‌ها را از طریق آب، خاک یا غذای آلوده بخورد.
- کرمهای نواری از طریق خوردن کک وارد بدن سگ می‌شوند و او را آلوده میکنند.
- کرمهای قلب بر اثر نیش حشرات یا پشه آلوده به بدن سگ منتقل می‌شوند.
تشخیص و درمان انگل در سگ
اگر شک دارید که سگ‌تان به انگل داخلی یا خارجی مبتلا شده است، اولین قدم برای تشخیص انگل کمک گرفتن از دامپزشک است.
انگل‌های خارجی را می‌توان با چشم غیرمسلح هم دید، اما برخی از آن‌ها زیر میکروسکوپ قابل‌مشاهده هستند. شاید دامپزشک بخواهد نمونه‌ای از مدفوع سگ را زیر میکروسکوپ مشاهده کند تا انگل را تشخیص دهد.
برای برخی از انگل‌ها مانند کرم قلب به آزمایش خون نیاز است. البته در مراحل اولیه سگها علائم خاصی بروز نمی‌دهند، اما در صورت بیشتر شدن شدت عفونت، ممکن است علائم بالینی مشخصی را شاهد باشیم. به همین دلیل توصیه می‌شود آزمایش خون سالانه را در برنامه چک‌آپ سگ خود قرار دهید.
در بیشتر موارد برای تشخیص انگل، آزمایش مدفوع توصیه می‌شود، اما همیشه این روش برای تشخیص جواب نمی‌دهد. ممکن است دامپزشک برای انجام آزمایش‌های بیشتر، نمونه مدفوع سگ را به آزمایشگاه بفرستد. در برخی موارد هم، حتی اگر انگلی در مدفوع مشاهده نشود، داروهایی برای درمان و کنترل کرم روده تجویز میکند.
در موارد حادتر، ممکن است سگ علائمی مانند از دست رفتن آب بدن (Dehydration)، کمخونی (Anemia)، مشکلات تنفسی (Breathing Issues) یا عفونت‌های ثانویه (Secondary Infections) را تجربه کند.
دامپزشک در صورت مشاهده این نشانه‌ها، علاوه بر داروهای مهارکننده انگل، از روشهای درمانی مکمل هم استفاده میکند که ممکن است برای مدتی طولانی ادامه داشته باشد تا بهبودی کامل حاصل شود.
یکی از روشهای درمان انگل در سگها استفاده از قطره‌های خوراکی ضد کنه یا ضد کک است که البته مصرف آن‌ها باید طبق دستور دامپزشک باشد. دارو باید به طور منظم مصرف شود و در صورت هر گونه عوارض جانبی باید تحت نظر دامپزشک متوقف شود یا دوز مصرفی آن کم و زیاد شود.
مدت زمان اثربخشی داروهای ضد کنه ۲۴ تا ۴۸ ساعت است، البته با توجه به شدت بیماری و نوع دارو ممکن است سریع‌تر هم اثر کنند. ازجمله قطره‌های خوراکی ضد آکنه می‌توان به فیپرونیل اشاره کرد. استفاده از اسپری ضد کک و کنه هم تا حد زیادی در درمان بیماری مؤثر است.
برای از بین بردن انگل‌های روده‌ای مانند کرم قلابدار یا کرم نواری لازم است سگ برای مدتی تحت درمان داروهای ضد انگل قرار بگیرد. این داروها یا به صورت خوراکی یا تزریقی تجویز می‌شوند. در موارد حادتر هم از آنتی‌بیوتیک برای از بین بردن انگل استفاده می‌شود.
یکی از مشکلاتی که سگ‌هایی که انگل دارند با آن دست و پنجه نرم میکنند، کم‌آبی است که عمدتاً بر اثر اسهال ایجاد می‌شود. در این مواقع، داروهای ضد اسهال در بهبود علائم کمک‌کننده است.
۱۰ نوع انگل رایج در سگ
۱. کک
کک (Flea) یکی از انگل‌های پوستی شایع در سگ است و می‌تواند باعث واکنش‌های آلرژیک شود. کک‌ها تولید مثل سریعی دارند و تعدادشان زیاد می‌شود. برای تولید مثل نیاز دارند که روی بدن موجودات زنده دیگر بمانند و از این طریق به زندگی ادامه دهند.
شایع‌تریم علائم انگل در سگ از نوع کک، خارش، التهاب پوست، ریزش مو، بی‌حالی و بی‌قراری است. برای کاهش تعداد کک روی پوست و مو، مرتب بدن سگ را برس بکشید تا موهای اضافی از روی بدنش جدا شود و کک‌ها هم خارج شوند.
کک‌ها به عنوان انگل دوست دارند بیشتر در قسمت‌هایی از بدن سگ مانند باسن، شکم، کشاله ران ، گردن و زیر چانه زندگی کنند. مدفوع کک به شکل دانه‌های ریز و سیاه روی بدن و در بعضی نواحی مانند گوش سگ دیده می‌شود و اگر درمان نشود، باعث بروز حساسیت‌های شدید پوستی و مشکلات تنفسی می‌شود. حتی ممکن است در تولهسگها باعث کمخونی شود.
برای درمان و پیشگیری، محیط زندگی سگ را تمیز نگه دارید و بعد از بیرون بردن او، دهان، بینی و پاهایش را تمیز و ضدعفونی کنید. حمام کردن و شانه کردن مرتب سگ می‌تواند در روند بهبود مؤثر باشد.
همچنین بهتر است از تماس سگ با حیواناتی که مشکوک به کک هستند، جلوگیری شود. استفاده از قرص یا اسپری ضد کک هم در صورت تشخیص دامپزشک در از بین بردن کک تأثیر زیادی دارد.
۲. کنه
کنه (Tick) انواع مختلفی دارد و برای اینکه حیوان آلوده به درمان پاسخ دهد، اول از همه باید نوع کنه مشخص شود. برخی از کنه‌ها، اگر مدت زیادی روی بدن سگ زندگی کنند، سمی تولید میکنند که باعث فلج شدن حیوان می‌شوند. برخی دیگر باعث تحریک و خارش پوست می‌شوند و حیوان بر اثر لیسیدن زیاد و خاراندن خود، دچار ریزش مو و زخم‌های پوستی می‌شود.
از علائم انگل در سگ و بر روی پوست او، خارش، التهاب و قرمزی پوست، بی‌قراری و بی‌حالی است. در موارد حاد هم ممکن است باعث اسهال، کم‌آبی و کاهش وزن شود.
برای پیشگیری حتماً وسایل شخصی سگ را با آب و صابون بشویید و از مواد ضدعفونی‌کننده استفاده کنید. همچنین هنگام شانه کردن مدام بدن سگ را بررسی کنید و در صورت مشاهده کنه، به دامپزشک مراجعه کنید.
استفاده از سرکه سیب که با آب ولرم مخلوط شده باشد، در از بین بردن کنه مؤثر است. همچنین برخی از اسپری‌های ضد کنه و محلول‌های ضدعفونی می‌تواند بدن سگ را از این انگل پاک کند.
۳. شپش
شپش (Lice) هم به پوست سگ و هم انسان می‌چسبد. اگر در محیطی هستید که مشکوک به آلودگی به شپش است، حتماً لباس مخصوص برای محافظت از بدن خود بپوشید. تشخیص به‌موقع و مهار شپش اهمیت بسیار زیادی دارد، زیرا انتقال لاروها به بدن میزبان معمولاً چند هفته طول می‌کشد و اگر در این مدت برای درمان اقدام شود، به سرعت می‌توان آن را مهار کرد.
اگر روی رختخواب سگ دانه‌های سیاه‌رنگی مشاهده کردید، ممکن است مدفوع شپش باشد. از دیگر علائم شپش در سگ این است که خودش را بیشتر از همیشه تمیز میکند، پوستش قرمز و ملتهب شده است، بی‌قراری میکند و پشتش را به سطوح زبر می‌کشد.
نوعی از شپش‌ها هم در اطراف سر و گردن، کشاله ران، گردن و دم حیوان رشد میکنند یا بیشتر دنبال جاهای مرطوب می‌گردند، مانند مقعد یا جاهایی از پوست که زخم شده است.
استفاده از اسپری و پودر ضد شپش برای از بین بردن انگل، یکی از روشهای مؤثر در درمان این بیماری است. از دیگر داروهای ضد شپش می‌توان به فیپرونیل، ایمیداکلوپرید و سلامکتین اشاره کرد.
همچنین برای ضدعفونی کردن، سرکه سیب هم با داشتن خواص آنتی‌باکتریال می‌تواند درمان گیاهی مناسبی باشد که البته باید با مقدار زیادی آب مخلوط شود.
گیاه رزماری هم به دلیل خواص ضدمیکروبی و بوی تندی که دارد، قادر است شپش‌ها را از محیط فراری دهد. پونه هم همین خاصیت را دارد.
در کل، عمر شپش‌ها روی بدن سگ ۴ هفته است و هر روز تخم‌گذاری میکنند. بنابراین، هفته‌ای یک یا دو بار باید از داروی ضد شپش استفاده کنید تا به طور کامل ریشه‌کن شوند.
۴. کرم قلابدار
کرم قلابدار (Hookworms) به خاطر دهانه قلاب‌‌مانندی که دارد، به دیواره روده سگ می‌چسبد و از رگ‌های خونی روده تغذیه میکند. به همین دلیل، اگر مدت زیادی در بدن سگ بماند، به کمخونی مبتلا می‌شود.
این کرم‌ها از طریق پوست وارد بدن میزبان می‌شوند و سپس از راه خون به ریه‌ها نفوذ پیدا میکنند. سپس شروع به رشد میکنند و طی ۲ تا ۴ هفته بالغ می‌شوند.
تخم‌های کرم قلابدار، از طریق مدفوع از بدن میزبان خارج می‌شود و روی زمین یا در خاک رسوب میکنند. با تماس حیوانات دیگر با خاک یا مدفوع، فرصتی برای زندگی در بدن آن‌ها فراهم می‌شود و این چرخه به همین شکل ادامه پیدا میکند و سایر حیوانات را آلوده میکند.
از علائم انگل در سگ از نوع کرم قلابدار می‌توان به مدفوع سیاه، استفراغ، کاهش وزن و کاهش اشتها اشاره کرد. در موارد حاد نیز ممکن است با عفونت‌های پوستی یا ذا‌ت‌الریه همراه باشد. خارش پوست نیز بر اثر تماس کرم با پوست مشاهده شده است.
برای تشخیص از آزمایش مدفوع کمک گرفته می‌شود. بدین صورت که یک قطره آب روی نمونه می‌ریزند و آن را زیر میکروسکوپ مشاهده میکنند. اگر تخم‌های کرم قلابدار در مدفوع باشد، روی آب شناور می‌مانند و تشخیص آن‌ها راحتتر است.
برای پیشگیری توصیه می‌شود سالی دو بار برای معاینه به دامپزشک مراجعه کنید. رعایت بهداشت، تمیز نگه داشتن محیط خانه، تمیزکردن دستشویی سگ و کاسه آب و غذای او نیز در جلوگیری از ابتلا به انگل کرم قلابدار ضروری است.
چون این بیماری بین انسان و حیوان مشترک است، شست‌وشوی دست‌ها و وسایلی که سگ با آن‌ها در تماس است، باید به طور مرتب انجام شود. برای پاک کردن مدفوع سگ هم حتماً از دستکش استفاده کنید. همچنین می‌توانید در صورت ضرورت برای اینکه در مورد سلامت حیوان خانگی خود با دامپزشک مشورت کنید از خدمات مشاوره دامپزشکی آنلاین زی پت استفاده کنید.
۵. کرم شلاقی
کرمهای شلاقی (Whipworms) موجودات کوچکی هستند که شکلی شبیه شلاق دارند. آن‌ها خودشان را به دیواره روده می‌‌چسبانند و از رگ‌های خونی روده تغذیه میکنند. اما چون این بیماری بین انسان و حیوان مشترک نیست، خطر انتقال آن به انسان از طریق سگ کم است.
سگها تخم این انگل را از طریق مدفوع و خاک آلوده وارد بدن خود میکنند. در مراحل اولیه بیماری خفیف است و علائم خاصی ندارد، اما آلودگی شدید می‌تواند باعث کاهش وزن، اسهال یا کمخونی شود. با مشاهده تخم انگل شلاقی زیر میکروسکوپ، دامپزشک می‌تواند تشخیص آلودگی دهد و برای درمان اقدام کند.
کرم‌زدایی در رابطه با کرم شلاقی جواب نمی‌دهد، به همین دلیل معمولاً انواعی از درمان‌ها را برای از بین بردن آن امتحان میکنند. تمیز نگه داشتن محل زندگی سگ از مدفوع، بهترین راه پیشگیری است، چون تخم‌های این کرم بعد از چند هفته ناقل می‌شوند و میتوانند میزبان را آلوده کنند.
۶. کرم گرد یا لوله‌ای
کرم گرد یا لوله‌ای (Roundworm) یکی دیگر از انگل‌های داخلی در سگ است و بیشترین خطر را برای تولهسگها دارد. چون در صورت آلودگی، جلوی رشد سگ را می‌گیرد.
این کرم‌ها در روده زندگی میکنند و از غذای سگ تغذیه میکنند. در نتیجه سگ به مواد مغذی کمتری دسترسی خواهد داشت. راه انتقال آن هم از طریق خوردن مدفوع حیواناتی است که به تخم این انگل آلوده شده‌اند. لارو این کرم از طریق جفت از مادر به توله منتقل می‌شود. همچنین می‌تواند از طریق شیر مادر یا تماس با مدفوع و خاک آلوده وارد بدن سگ شود.
علائم کرم گرد در سگ استفراغ، بی‌حالی، کاهش وزن، اسهال و ورم شکم است. دامپزشک با مشاهده تخم انگل در مدفوع سگ آن را تشخیص می‌دهد و دارودرمانی را طی چند مرحله برای مهار انگل شروع میکند. آزمایش خون هم می‌تواند وجود انگل در بدن سگ را تأیید کند.
رایج‌ترین دارو برای مبارزه با کرم گرد، کرم‌زدایی (Deworming) است که به شکل قرص، مایع و خمیر موجود است. دوز مصرفی آن را هم دامپزشک با توجه به وزن سگ تعیین میکند.
برای پیشگیری، انجام معاینات مکرر، رعایت بهداشت محل زندگی سگ، توجه به رژیم غذایی و شستن مرتب دست‌ها بعد از تماس با سگ توصیه می‌شود.
۷. کرم نواری
کرم نواری (Tapeworm) انگل‌هایی شبیه دانه برنج هستند که در روده زندگی میکنند. البته معمولاً از نوع خفیف هستند و به مراحل پیشرفته نمی‌رسند. ناقل این انگل‌ها کک‌ها هستند، اما برخی از گونه‌های آن‌ها بر اثر خوردن گوشت خام وارد بدن سگ می‌شود.
کرمهای نواری تخم‌های خود را در مدفوع رها میکنند و از علائم آن خارش ناحیه مقعد سگ است. همچنین خودشان را به سطوح زبر می‌مالند و پشت‌شان را زیاد می‌لیسند. اگر این انگل برای مدت طولانی در بدن سگ بماند، باعث سوءتغذیه در سگ می‌شود و در مواقع حاد (که نادر است)، انسداد روده را به همراه دارد.
با معاینه مقعد سگ، دامپزشک می‌تواند انگل را تشخیص دهد. تخم‌های کرم نواری زیر میکروسکوپ قابل‌مشاهده نیست. برای درمان باید از داروهای ضد انگل استفاده کرد تا آلودگی کاملاً از ببین برود.
همچنین لازم است معاینه پوستی برای احتمال وجود کک هم انجام شود. بهتر است از مصرف گوشت خام هم تا زمان خوب شدن سگ خودداری شود.
۸. انگل ژیاردیا
ژیاردیا (Giardia) موجودات تک‌سلولی هستند که روده کوچک را آلوده میکنند. سگها با خوردن آب آلوده به این انگل دچار می‌شوند. همچنین ممکن است از طریق تماس مستقیم با مدفوع میزبانِ دیگر این انگل را وارد بدن خود کنند.
علائم ژیاردیا اسهال، استفراغ و کاهش وزن است، اما برخی از سگها در مراحل اولیه علائم خاصی ندارند. از طریق آزمایش مدفوع هم نمی‌توان آن را تشخیص داد، به همین دلیل دامپزشک نمونه مدفوع را برای بررسی‌های بیشتر به آزمایشگاه می‌فرستد.
درمان ژیاردیا شامل مصرف هم‌زمان بیش از یک دارو است. در برخی موارد هم کرم‌زدایی صورت می‌گیرد و با مصرف آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند مترونیدازول ادامه پیدا میکند.
۹. کرم قلب
کرم قلب (Heartworm) بر اثر نیش پشه وارد بدن سگ می‌شود و در ابتدا علائم خاصی ندارد. اما اگر شدت آلودگی زیاد باشد، علائم بالینی مشخصی بروز می‌دهد.
این کرم‌ها اندازه بزرگی دارند و عمدتاً در قلب، ریه و رگ‌های خونی زندگی میکنند. در مقایسه با سایر انگل‌ها خطر جدی‌تری محسوب می‌شوند و نارسایی قلبی و مشکلات ریوی ایجاد میکنند و حتی ممکن است سایر اندام‌های بدن را نیز درگیر کنند.
در بدن سگ این کرم‌ها مدت زیادی زندگی میکنند، رشد و حتی تولیدمثل میکنند. به همین دلیل اگر مهار نشوند، زندگی سگ را به خطر می‌اندازند. در ایالت‌های جنوبی آمریکا این بیماری شایع‌تر است، اما ممکن است در مناطق دیگر نیز توسط نیش پشه به بدن سگ نفوذ پیدا کند.
یکی از توصیه‌های دامپزشکان در رابطه با این نوع انگل، معاینه و چک‌آپ سالانه است. علائم آن سرفه (همراه با خلط‌های خونی)، خستگی مفرط بعد از بازی کردن، ضعف و کاهش شدید وزن است.
درمان انگل کرم قلب چندین ماه طول می‌کشد و ترکیبی از داروهای مختلف را برای از بین بردن کرمهای بالغ تجویز میکنند. سگ در طول روند درمان به استراحت نیاز دارد تا به طور کامل از شر این کرم‌ها نجات پیدا کند و مشکلی در این مدت برای او پیش نیاید.
خوشبختانه پیشگیری و درمان زودهنگام کرم قلب می‌تواند تا حد زیادی سگ را از نوع حاد این بیماری مصون نگه دارد. با مصرف دارو و انجام یک سری آزمایش‌ها می‌توان در همان مراحل اولیه تشکیل لارو، یعنی قبل از بالغ شدن کرم، آن را از بین برد.
۱۰. کنه گوش
اگر سگ کنه گوش (Ear Mite) داشته باشد، مدام سرش را تکان می‌دهد و گوش‌هایش را می‌خاراند. همچنین ممکن است بی‌قراری کند و توده‌ای برآمده روی قسمت بیرونی گوش ایجاد شود.
البته با مشاهده هر یک از این علائم نمی‌توانید به طور قطع بگویید که سگ انگل کنه گوش دارد، چون این‌ها علائم عفونت گوش هم هست. اگر کنه وارد گوش سگ شده باشد، بخش داخلی گوش هم باید معاینه شود.
وقتی سگ را به پارک یا فضاهای شلوغ می‌برید، بعد از آن حتماً گوش و بدن او را بررسی کنید تا مطمئن شوید به کنه آلوده نشده است. در صورت مشاهده کنه گوش، اصلاً به گوش سگ دست نزنید، چون اندام آسیب‌پذیری است و ممکن است هنگام خارج کردن کنه، به بافت‌های دیگر صدمه بزنید.
برای پیشگیری، مدام سگ را معاینه کنید تا با مشاهده کک و کنه سریع نسبت به درمان اقدام کنید. شامپو و اسپری ضد کنه هم در رفع بیماری مؤثر است.
درمان کنه گوش در سگ طی چند مرحله تکرار می‌شود و خوشبختانه بیماری مشترک بین سگ و انسان نیست. با این حال، برای مالیدن محلول یا زدن پودر و اسپری به گوش سگ، بهتر است از دستکش استفاده کنید.
پیشگیری از بیماری انگل در سگ
هدف از این مقاله آشنایی با علائم انگل در سگ و شناخت روشهای درمانی آن است. اما پیشگیری از ابتلا به بیماری انگل در سگ بهترین روش برای مقابله با آن و حفظ سلامت سگ‌هاست.
آشنایی با روشهای پیشگیری، بهترین روش برای کنترل و مهار این بیماری است. با انجام کارهای زیر می‌توانید از بیماری انگل در سگها و انتقال آن به حیوانات یا افراد دیگر جلوگیری کنید.
- چک‌آپ منظم و معاینه توسط دامپزشک: مراقبت‌های لازم برای پیشگیری و چک‌آپ‌های منظم باعث می‌شود در همان مراحل اولیه، آلودگی توسط هر نوع انگلی تشخیص داده شود و برای درمان اقدام شود. در نتیجه جلوی حادتر شدن مشکل و درگیر شدن سایر اندام‌ها را می‌گیرد.
- دانستن نوع انگل‌های شایع در محل زندگی: از دامپزشک بپرسید که چه انگل‌هایی در منطقه سکونت شما مشکل‌ساز هستند و احتمال ابتلا به آن‌ها وجود دارد. برای مثال، در برخی از مناطق، انگل‌های داخلی بیشترند و احتمال ورود آن‌ها به بدن سگ وجود دارد. بنابراین، صاحب سگ باید به روشهای پیشگیری برای این نوع انگل‌ها فکر کند و آزمایشاتی مانند مدفوع و نمونه‌برداری را به طور مرتب زیر نظر دامپزشک انجام دهد. اگر با راه‌های انتقال این نوع انگل‌ها آشنا باشیم و اطلاعات کافی از دامپزشک به دست بیاوریم، پیشگیری به مراتب آسان‌تر خواهد بود.
- تمیز کردن دستشویی و جای خواب سگ: از آنجا که بسیاری از انگل‌های داخلی در مدفوع سگ دیده می‌شوند، برای جلوگیری از انتقال آلودگی از طریق مدفوع، حتماً بعد از هر بار تخلیه، محل مدفوع سگ را تمیز و ضدعفونی کنید. همچنین برای جلوگیری از انتقال انگل‌های پوستی توصیه می‌شود محل خواب سگ را هم روزانه تمیز کنید.
- برس کشیدن بدن سگ: وقتی سگ را به پارک یا هر مکان دیگری برای بازی کردن می‌برید، احتمال تماس آن‌ها با حیوانات دیگر زیاد است. در نتیجه ممکن است انگل‌های خارجی مانند کک یا کنه به مو یا پوستش بچسبد و او را آلوده کند. بنابراین، بعد از هر بار تفریح در مکان‌های عمومی و فضاهای باز، حتماً موهای سگ را شانه بزنید تا در صورت مشاهده انگل پوستی، بلافاصله دامپزشک را در جریان قرار دهید.
- استفاده از داروهای خوراکی ضد کنه یا ضد کک: اگر علائمی مشاهده کردید که شبیه علائم انگل در سگ بود، مانند خارش یا افزایش تعداد دفعات لیسیدن، می‌توانید جهت پیشگیری از قطره‌های خوراکی مانند فیپرونیل برای کنه یا کک استفاده کنید.
- رعایت کردن بهداشت: تمیز کردن جای خواب سگ، ظرف آب و غذای او و همچنین وسایلی که با آن بازی میکند یا در تماس است، از نکات مهم در پیشگیری از انتقال انگل به بدن او یا سایر اعضای خانواده است. همچنین توصیه می‌کنیم سگ را به طور مرتب حمام کنید و به نظافت شخصی او اهمیت دهید.
جمع‌بندی
در این مقاله یاد گرفتیم که علائم انگل در سگ چیست و چطور باید آن را درمان کرد.
در ابتدای مقاله با انواع انگل در سگها آشنا شدیم و آن‌ها را در دو دسته داخلی و خارجی معرفی کردیم. سپس علائم انگل را بررسی کردیم و راه انتقال آن را به بدن سگ توضیح دادیم. همچنین به روشهای تشخیص و درمان اشاره کردیم و راهکارهای مؤثر در تشخیص انگل را برشمردیم.
در کل، انگل در سگها یک بیماری شایع است که اگر به‌موقع تشخیص شود، با دارو می‌توان آن را مهار کرد. اما در صورت شیوع بیماری، ممکن است سایر اندام‌های بدن را درگیر کند و خطرناک باشد.
به همین دلیل توصیه می‌شود برنامه مرتبی برای چک‌آپ سگ و انجام آزمایش خون و مدفوع داشته باشید تا در صورت مشاهده انگل‌های خارجی یا داخلی توسط دامپزشک، روند درمان سریع‌تر صورت بگیرد. برای این موضوع استفاده از خدمات دامپزشک سیار زی پت و همینطور مشاوره دامپزشکی آنلاین پیشنهاد می‌شود.