یکی از وظایف اصلی پوست، عمل به عنوان یک باریکه محافظتی در برابر عفونت است. اگر این باریکه آسیب ببیند و شکسته شود، باکتری‌ها می‌توانند مستقر شده و عفونت‌های باکتریایی پوستی ایجاد کنند.

عفونت‌های باکتریایی پوستی در گربه‌ها ممکن است به عنوان پیودرما شناخته شوند. هر دو عبارت به بیماری پوستی که به وسیله باکتری‌ها ایجاد می‌شود مرتبط هستند. در واژه‌شناسی پزشکی، پیشوند “پیو-” به معنی “قیح” و پسوند “-درما” به “پوست” اشاره دارد و تعریف “قیح در پوست” را می‌دهد. عفونت‌های باکتریایی پوست ممکن است به دلیل افزایش باکتری‌هایی که به طور طبیعی روی پوست زندگی می‌کنند (جرم‌های طبیعی) یا به دلیل باکتری‌هایی که به طور موقت یا به طور طبیعی روی پوست یافت نمی‌شوند، ایجاد شوند. گربه‌ها کمتر از سگ‌ها به پیودرما مبتلا می‌شوند.

اگر یک عفونت پوست به درستی درمان نشود، عفونت می‌تواند به عمق بافت‌ها حرکت کرده و علائم بدتر و عذاب بیشتری ایجاد کند.

انواع عفونت‌های باکتریایی پوستی در گربه‌ها

 عفونت‌های باکتریایی ممکن است روی سطح پوست گربه قرار گرفته باشند، به طور سطحی به لایه بیرونی پوست (اپیدرم) گسترش یابند یا به لایه‌های عمیق‌تر پوست (درم و زیرجلد) حرکت کنند.

سطح: عفونت بر روی سطح پوست قرار دارد و ممکن است شامل نقاط داغ، تحریک چین و پیچ پوست و قرمزی پوست به دلیل افزایش باکتری‌ها باشد.

سطحی: عفونت عمیق‌تر از سطح پوست به اپیدرم و فولیکول‌های مو گسترش می‌یابد. این معمولاً به علت باکتری‌های استافیلوکوک ایجاد می‌شود.

عمیق: این نوع عفونت کمتر رخ می‌دهد، اما مضرتر است زیرا به درم گسترش می‌یابد و می‌تواند منجر به سلولیت یا ورود باکتری‌ها به خون شود. اگر عفونت‌ها مداوم باشند و بهبود نیابند، ممکن است اختلال ایمنی اساسی مانند ویروس کاهش مقاومت ایمنی گربه (FIV) یا عفونت مایکوباکتری غیر معمول وجود داشته باشد.

علائم عفونت‌های باکتریایی پوستی در گربه‌ها

 نشانه‌های عفونت باکتریایی پوست گربه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

تراکم یا قشره زیاد، به ویژه در قسمت پایین پشت نزدیک به دم

قرقره‌ها

توده‌های کوچک و سفت روی پوست (پوست دانه‌ای)

ریزش مو

قرمزی

جراحات باز یا زخم‌ها

خونریزی و مایع از زخم‌ها

بوی پوست

خارش، زبان‌زدن یا ریختن پوست (خارش)

علل عفونت‌های باکتریایی پوستی در گربه‌ها 

عفونت باکتریایی پوست گربه‌ها می‌تواند ناشی از یک شرایط اساسی مانند حساسیت‌ها، پارازیت‌های خارجی مانند پشه، دمودکس، یا جوش‌های دم گربه باشد. نواحی بدن گربه که گرم هستند و رطوبت را نگه می‌دارند (چین‌های پوست) شرایط مناسبی برای باکتری‌ها فراهم می‌کنند که می‌تواند به تحریک و عفونت منجر شود.

بیماری‌هایی که بر سیستم ایمنی گربه‌ها تأثیر می‌گذارد مانند ویروس کاهش مقاومت ایمنی گربه (FIV) یا ویروس لنفوم گربه (FeLV) می‌تواند باعث افزایش باکتری‌ها شود زیرا ایمنی طبیعی گربه سرکوب می‌شود.

صدمات مانند خراشیدگی‌ها یا زخم‌های گاز گرفته که قسمت محافظتی پوست را آسیب می‌رسانند می‌تواند اجازه دهد تا باکتری‌ها مستقر شوند و عفونت ایجاد کنند که ممکن است به آبسه تبدیل شود. اختلالات اندوکرینی مانند بیماری های هیپرتیروئیدیسم و هیپرآدرنوکورتیسیسم (بیماری کوشینگ) می‌تواند بر پوست تأثیر بگذارد و موجب عفونت شود. بهداشت نامناسب می‌تواند باعث چربی و کثیف شدن پوست شود و باعث گره خوردن موی پشمی شود که همچنین می‌تواند پوست را تحریک کند.

متداول ترین سویه‌های باکتریایی عبارتند از:

استافیلوکوکوس پسودینترمیدیوس (معمولاً در روی پوست یافت می‌شود)

پاستورلا مولتوسیدا (معمولاً در دهان و ترشحات گربه یافت می‌شود)

روش‌های تشخیص عفونت‌های پوستی در گربه‌ها توسط دامپزشکان

 تشخیص یک عفونت باکتریایی پوست بر اساس تاریخچه گربه، نشانه‌های بالینی، آزمایش‌های تشخیصی و بررسی بیماری‌ها و اختلالات دیگر استوار است.

گزینه‌های تشخیصی زیر ممکن است توصیه شود:

سیتولوژی پوست – دامپزشک ممکن است نمونه‌هایی از زخم‌های پوست را بردارد و آن‌ها را تحت میکروسکوپ مشاهده کند تا حضور یا عدم حضور باکتری یا سلول‌های سفید خون تأیید شود.

خراشیدگی پوست – خراشیدگی پوست برای جستجوی کنه‌ها انجام می‌شود. این کار با استفاده از یک تیغه از پوست گربه با یک تیغه اسکالپل استریل به اندازه کافی عمیق انجام می‌شود تا تحریک یا خونریزی سبکی ایجاد شود تا اطمینان حاصل شود که هر مایت در نمونه وجود داشته باشد (دمودکس در عمق فولیکول‌های مو زندگی می‌کند).

لامپ وود – هر گونه فلورسانس زرد-سبز مشاهده شده توسط لامپ ممکن است به عفونت قارچی اشاره کند، مانند رینگ ورم.

تریکوگرام – موهای جمع شده می‌تواند تحت میکروسکوپ بررسی شود تا هر گونه اسپور قارچ یا مایت‌ها جستجو شود.

کشت قارچ – ممکن است برای جستجوی رشد قارچ‌ها نیز انجام شود تا به تشخیص وضعیت پوست گربه کمک کند.

آزمایش کشت و حساسیت باکتری – این آزمایش به دامپزشک می‌گوید که چه نوع باکتری حاضر است و جهت‌دهی در مورد بهترین دارو(های) برای درمان را فراهم می‌کند، به خصوص اگر عفونت مکرر باشد یا درمان نشود.

دامپزشک در منزل می تواند از سطح پوست گربه یا سگ شما نمونه تهیه کند و درمان صحیح گذاشته شود 

برای درمان های پوستی بهتر است که ویزیت در منزل انجام‌شود تا شرایط محیطی که پت شما در آن قرار دارد دیده شود شاید راه حل مشکل پوستی در محیط زندگی شما باشم(منظور عامل بیماری میباشد)

درمان عفونت‌های باکتریایی در گربه‌ها 

درمان موفق عفونت باکتریایی پوست بر اساس نتایج آزمایش‌های تشخیصی استوار است.

متداولترین عفونت باکتریایی پوست در گربه‌ها به وسیله استافیلوکوکوس پسودینترمیدیوس ایجاد می‌شود. موثرترین آنتی‌بیوتیک‌های سیستمیک برای درمان این نوع عفونت عبارتند از:

کلیندامایسین

سفالکسین

کلاواموکس®

تریمتوپریم سولفا

داروهای موضعی شامل شامپوها، کرم‌ها، ژل‌ها، موضعی‌ها، اسپری‌ها، دستمال‌های مرطوب و موس‌ها می‌شود. این محصولات می‌توانند برای عفونت‌های سطحی یا خفیف پوست موثر باشند و مواد فعال می‌توانند در از بین بردن عفونت‌های باکتریایی مؤثر باشند. محصولات توصیه شده عبارتند از:

دستمال‌های TrizCHLOR®

شامپوی Vetoquinol BPO-3™

شامپوی ضدعفونی‌کننده و ضدقارچ Douxo S3 PYO Chlorhexidine برای سگ و گربه

کرم آبکی بنزویل پروکسید سگ و گربه Davis

اسپری ضدعفونی‌کننده و ضدقارچ Pet MD

اتیل لاکتات (10٪)

هیپوکلریت سدیم (0.005٪)

این تصویر دارای صفت خالی alt است؛ نام پروندهٔ آن zipet-dr-banner-1.svg است

بهبود و مدیریت عفونت‌های باکتریایی در گربه‌ها 

عفونت‌های باکتریایی پوست زمانی برای بهبود نیاز دارند و دستورات دامپزشک شما باید به دقت رعایت شود. آنتی‌بیوتیک‌ها باید دقیقاً مطابق دستور داده شده مصرف شوند و اطمینان حاصل شود که گربه تمامی آن‌ها را مصرف می‌کند. ممکن است نیاز باشد که آنتی‌بیوتیک‌ها روزانه برای سه هفته یا بیشتر مصرف شوند. عفونت‌های شدید ممکن است نیاز به 8-12 هفته درمان آنتی‌بیوتیکی داشته باشند تا بهبود یابند. عفونت‌های سطحی ممکن است تا زمانی که تمام علائم بالینی برطرف شوند، درمان شوند و سپس به مدت 7-10 روز ادامه یابند.

عفونت مکرر یا عدم بهبود عفونت معمولاً مشکل زیرینی دارد که شناسایی نشده است و به درستی درمان نمی‌شود. دلایل دیگر عدم بهبود عفونت شامل قطع زودهنگام آنتی‌بیوتیک‌ها، تجویز داروی نادرست یا استفاده از دوز نادرست است.

گربه‌های دارای پیودرما ممکن است از اصلاح موی خود بهره ببرند، به خصوص گربه‌های با موهای بلند. این کار با حذف موهایی که ممکن است باکتری، خاک، سلول‌های مرده پوست و روغن را حبس کنند، به بهداشت پوست کمک می‌کند. توصیه می‌شود که به طور منظم بهداشت انجام شود تا از گره خوردن موها جلوگیری شود و همچنین به شناسایی هر مشکل قبل از تبدیل شدن به مشکل بزرگ کمک می‌کند.

سوالات متداول در مورد عفونت‌های باکتریایی پوستی در گربه‌ها 

عفونت‌های باکتریایی پوست در گربه‌ها چگونه به نظر می‌رسند؟

 گربه‌هایی که عفونت باکتریایی پوست دارند ممکن است دارای قشره و تراکم زیاد، قرقره، پوست قرمز و تحریک شده، جراحات باز و دارای مایع، قیح، ریزش مو، پوست با توده‌های مخملکی یا خارش باشند.

آیا عفونت‌های باکتریایی پوستی در گربه‌ها به انسان قابل انتقال هستند؟ 

بله، امکان دارد که برخی از عفونت‌های باکتریایی به انسان قابل انتقال باشند، به خصوص برای افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند. یک مثال از این موارد استافیلوکوکوس طلایی مقاوم به متی سیلین (MRSA) است. بهترین راه برای جلوگیری از عفونت حفظ بهداشت است که شامل شستن دست‌ها با صابون و آب گرم پس از تعامل با گربه و پس از تمیز کردن جعبه مدفوع است، و پوشاندن هر زخم باز روی پوست است.

مقالات مجله زی‌پت را مطالعه کنید

  • عفونت‌های باکتریایی پوستی در گربه‌ها

    عفونت‌های باکتریایی پوستی در گربه‌ها

    یکی از وظایف اصلی پوست، عمل به عنوان یک باریکه محافظتی در برابر عفونت است. اگر این باریکه آسیب ببیند و شکسته شود، باکتری‌ها می‌توانند مستقر شده و عفونت‌های باکتریایی پوستی ایجاد کنند. عفونت‌های باکتریایی پوستی در گربه‌ها ممکن است به عنوان پیودرما شناخته شوند. هر دو عبارت به بیماری پوستی که به وسیله باکتری‌ها…