کریپتورکیدیسم در سگ‌ها؟
کریپتورکیدیسم یک وضعیت است که در سگ‌های نر مشاهده می‌شود و در آن یک یا هر دوی تستیکول‌ها به جایگاه معمول خود در کیسه تستیکول (اسکروتوم) نیفتاده‌اند. تستیکول‌ها معمولاً در اوایل دوره ۶ تا ۱۶ هفته‌ای عمر سگ نزول می‌یابند.
زمانی که یک سگ متولد می‌شود، تستیکول‌ها معمولاً در نزدیکی حلقه اینگوینال، یعنی منطقه‌ای اطراف کشاله قرار دارند و توسط گوبرناکولوم، یک ساختاری که تستیکول را به اسکروتوم متصل می‌کند، هدایت می‌شوند. در طول توسعه، این ساختار نزدیک کلیه قرار دارد.
کریپتورکیدیسم زمانی رخ می‌دهد که گوبرناکولوم به درستی توسعه نمی‌یابد، که باعث می‌شود تستیکول یا تستیکول‌ها نتوانند به اسکروتوم نزول کنند. اگر تنها یک تستیکول نزول کند، معمولاً تستیکول چپ است که شکل معمول را ندارد، و تستیکول راست نیز همین مشکل را دارد. هنگامی که هیچکدام از تستیکول‌ها نزول نکنند، سگ به طور معمول بی‌اشتها است زیرا دمای بدن معمولاً تولید اسپرم را مانع می‌شود.
عوامل ایجاد کریپتورکیدیسم در سگ‌ها
کریپتورکیدیسم ژنتیکی است و با کروموزوم X مرتبط می‌شود. اگر تاریخچه والدین سگ شناخته شده باشد و پدر کریپتورکیدیسم داشته باشد، احتمال اینکه فرزندان این ویژگی را داشته باشند، افزایش می‌یابد. نژادهایی که احتمال دارد ژن کریپتورشیدیسم را داشته باشند عبارتند از:
- یورکشایر تریر
- پامرانیان
- کلچه فرانسوی
- هاسکی سیبری
- اسناوزر کوچک
- شتلند شپ‌ها
- چیواوا
- ژرمن شپرد
- داش‌هاوند
- نژادهای براکیسفالیک (صورت‌های خشک و فشرده)
چگونه دامپزشکان کریپتورکیدیسم را در سگ‌ها تشخیص می‌دهند؟
کریپتورکیدیسم ممکن است بر اساس تاریخچه خانوادگی تشخیص داده شود. هنگامی که تاریخچه خانوادگی مشخص نیست، دامپزشک شما در یک معاینه فیزیکی موارد زیر را انجام می‌دهد:
- بررسی کیسه اسکروتوم و محتویات آن برای اطمینان از عدم وجود ورم و حضور هر دو تستیکول در کیسه.
- اگر تستیکول‌ها در کیسه قابل لمس نباشند، دامپزشک بقیه شکم و منطقه نزدیک کشاله را بررسی می کند که آیا ساختاری وجود دارد که شبیه تستیکول به حساب بیاید.
- بررسی آلت تناسلی نر برای بررسی شوک‌های آلت تناسلی که پس از بی‌حسی (۶ هفته) ناپدید می‌شوند.
تست‌های تکمیلی ممکن است توصیه شود، مانند آزمایش‌های پاسخ hCG (هورمون گانادوتروپین مردانه) یا GnRH (هورمون آزاد کننده گانادوتروپین) که برای ارزیابی وضعیت کاستراسیون انجام می‌شود. به طور معمول، آزمایش GnRH مورد استفاده قرار می‌گیرد زیرا خطر واکنش‌های حساسیتی کاهش می‌یابد.
میتوان برای تشخیص از سونوگرافی شکم استفاده کرد.
درمان کریپتورکیدیسم در سگ‌ها
تنها درمان برای کریپتورکیدیسم جراحی است. سگ باید عقیم شود تا از تولید نسل جلوگیری شود و از چرخش تستیکول و سرطان تستیکول که معمولاً تستیکول شکل نگرفته ای است را تحت تأثیر قرار می‌دهد، جلوگیری شود.
جراحی ممکن است پیچیده باشد زیرا ابتدا باید تستیکول نیافته‌ای را پیدا کرد. این کار با استفاده از روش‌های زیر انجام می‌شود:
- لمس: یک روش که شامل استفاده از نقاط فشار از انگشتان برای شناسایی یک منطقه خاص است. این ممکن است برای تشخیص اینکه آیا تستیکول در نزدیکی کشاله قرار دارد، مفید باشد.
- التراسونوگرافی: یک دستگاه پزشکی برای تصویربرداری است که برای تعیین موقعیت تستیکول استفاده می‌شود اگر از طریق لمس قابل تشخیص نباشد.
- جراحی کاوشی: یک روش که در آن تازیح شکم باز می‌شود و جراح مناطق مختلف شکم را برای تستیکول نگهداری شده بررسی می‌کند. این معمولاً پس از لمس و التراسونوگرافی انجام می‌شود زیرا جراحی به تعیین نقطه‌ای که تستیکول ممکن است در آنجا باشد کمک می‌کند تا زمان و مشکلات جراحی کمینه شود.
تستیکول‌های نیافته ممکن است در هر نقطه‌ای بین اسکروتوم و کلیه قرار گیرند. آنها ممکن است کوچکتر از تستیکول‌های معمولی باشند که مشکلات پیدا کردن آنها را افزایش می‌دهد. تستیکول‌ها ممکن است در بافت دیگر پنهان شده باشند. سگ‌های دارای این مشکل معمولاً چندین مرحله جراحی برای برداشتن و یافتن هر دو تستیکول دارند.
هزینه جراحی کریپتورکیدیسم در سگ‌ها
برای رفع این مشکل، انتظار داشته باشید که کلیه هزینه‌ها بیشتر باشد زیرا ممکن است نیاز به آزمایشات تکمیلی برای یافتن تستیکول‌ها و تأیید حضور آنها باشد. عوامل دیگری نیز وجود دارند که در هزینه موثر هستند، از جمله اما محدود به:
- افزایش زمان جراحی ناشی از تلاش برای یافتن تستیکول نیافته‌ای
- محل‌های جراحی اضافی و مواد استفاده شده در طول فرایند
- جراحی‌های اضافی که ممکن است برای اصلاح مشکل لازم باشد
- ارجاع به یک متخصص
مهم است که با دامپزشک درباره برنامه درمان جراحی صحبت کنید تا محدوده دقیق هزینه را بدست آورید.
بازیابی و مدیریت کریپتورکیدیسم در سگ‌ها
معمولاً توصیه می‌شود که تا یک سالگی، جراحی تنبل کردن برای سگ‌های کوچک که به کریپتورکیدیسم تشخیص داده شده‌اند، به تأخیر افتد تا به تستیکول(ها) زمانی برای نزول به اسکروتوم داده شود.
حتی اگر هر دو تستیکول هم نزول کنند، همچنان توصیه می‌شود که یک سگ با کریپتورشیدیسم تنبل شود، زیرا این یک عیب وراثتی از گوبرناکولوم است. پس از فرایند تنبل کردن، معمولاً زمان بازیابی دو هفته است.
بهتر است که فعالیت را محدود کنید تا امکان تورم کاهش یابد. سگ‌ها ممکن است یک گردنبند الیزابتی یا یک قیف مشابه دیگر را بپوشند تا از لیسه زدن و تحریک منطقه جراحی جلوگیری کنند. محل باید روزانه برای تورم و قرمزی بررسی شود.
قبل از جراحی، پس از مشاوره با دامپزشک خود در مورد مراقبت‌های جراحی صحبت کنید، همچنین در زمان بردن سگ خود پس از جراحی، برنامه‌ی پیگیری راه‌اندازی کنید و مطمئن شوید که بازیابی جراحی مشخص شده است. می توانید از خدمات دامپزشک در محل زی پت از مرحله ی معاینه تا پس از عمل استفاده کنید. همچنین می توانید پس از عمل برای معاینه ی سگ تان از خدمات ویزیت در محل زی پت استفاده کنید.
برای انجام ادامه درمان سگ خود می توانید از خدمات تزریقات حیوانات در منزل استفاده کنید زیرا جا به جا کردن پت شاید به سود این بیمار نباشد.
پرسش‌های متداول در مورد کریپتورکیدیسم در سگ‌ها
خطرات جراحی برای کریپتورکیدیسم در سگ‌ها چیست؟
پیچیدگی‌های مربوط به جراحی می‌توانند شامل خونریزی، درد، تورم، ترکیدگی محل جراحی، مایع ترکیده، هیپوگلیسمی و هیپوترمی باشد.
آیا کریپتورشیدیسم در سگ‌ها ممکن است مرگبار باشد؟
خیر، شرایط کریپتورکیدیسم مرگبار نیست. با این حال، می‌تواند منجر به سرطان شود که ممکن است مرگبار باشد.
آیا کریپتورکیدیسم در سگ‌ها ژنتیکی است؟
بله، کریپتورکیدیسم ژنتیکی است و با کروموزوم X مرتبط می‌شود.
مقالات مجله زی‌پت را مطالعه کنید
-
عارضه نهان بیضگی
کریپتورکیدیسم در سگ‌ها؟ کریپتورکیدیسم یک وضعیت است که در سگ‌های نر مشاهده می‌شود و در آن یک یا هر دوی تستیکول‌ها به جایگاه معمول خود در کیسه تستیکول (اسکروتوم) نیفتاده‌اند. تستیکول‌ها معمولاً در اوایل دوره ۶ تا ۱۶ هفته‌ای عمر سگ نزول می‌یابند. زمانی که یک سگ متولد می‌شود، تستیکول‌ها معمولاً در نزدیکی حلقه اینگوینال، یعنی…