به زبان ساده، دیابت در گربه یعنی بالا رفتن غیرطبیعی قند خون، زیرا بدن گربه یا انسولین کافی تولید نمی‌کند یا به درستی از آن استفاده نمی‌کند. به همین دلیل گربه مدام تشنه است، زیاد ادرار می‌کند و حتی با وجود اشتهای خوب دچار کاهش وزن می‌شود. آگاهی از این بیماری به صاحب حیوان کمک می‌کند تا خیلی زود متوجه تغییرات شود و قبل از این‌که بیماری پیشرفته و خطرناک شود، به دامپزشک مراجعه کند.
در ادامه این مقاله توضیح می‌دهیم که دیابت در گربه چگونه تشخیص داده می‌شود، چه روشهای درمانی برای آن وجود دارد، چطور می‌توان از بروز آن پیشگیری کرد و چه نکات عملی به صاحبان گربه کمک می‌کند تا حیوان‌شان زندگی سالم و طولانی‌تری داشته باشد. برای اطلاع بیشتر درباره دیابت در گربه می‌توانید از مشاوره دامپزشکی آنلاین زی پت استفاده کنید. علاوه بر این، اگر نمی‌توانید حیوان خانگی خود را به کلینیک‌های دامپزشکی ببرید، پیشنهاد می‌کنیم از خدمات ویزیت در منزل زی پت استفاده کنید.
دیابت در گربه چیست؟
دیابت (Diabetes) نوعی بیماری است که در آن بدن قادر به تولید هورمون انسولین به مقدار کافی نیست. نتیجه این اختلال، افزایش سطح قند خون (گلوکز) است، قندی که منبع اصلی انرژی برای بدن به شمار می‌رود.
سلول‌های بدن گربه نیز مانند بدن انسان برای تأمین انرژی به گلوکز نیاز دارند. اما برای ورود گلوکز از خون به سلول‌ها، وجود انسولین که توسط لوزالمعده ترشح می‌شود، ضروری است. انسولین مانند کلیدی عمل می‌کند که قفل سلول‌ها را باز می‌کند و به آن‌ها علامت می‌دهد تا گلوکز را جذب کنند. با این فرایند، سلول‌های موجود در بافت‌های چربی، کبد و عضلات، سوخت مورد نیاز خود را دریافت می‌کنند و در عین حال سطح قند خون نیز کاهش می‌یابد.
چرا گربه به دیابت مبتلا می شود؟
انسولین هورمونی است که از لوزالمعده (پانکراس) ترشح می‌شود. وظیفه انسولین کاهش سطح گلوکز خون است، یعنی گلوکز خون را به داخل سلول‌ها منتقل می‌کند. تنظیم قند خون اهمیت زیادی دارد، زیرا مقدار گلوکز دریافتیِ سلول‌ها را تعیین می‌کند.
اما برخی شرایط باعث می‌شود که سطح گلوکز خون به دلیل کمبود انسولین بالا برود. مهم‌ترین آن‌ها را در ادامه توضیح داده‌ایم.
- کمبود انسولین که به دلیل اختلال در عملکرد لوزالمعده رخ می‌دهد. (دیابت نوع یک)
- عوامل ژنتیکی که می‌توانند روی سلامت لوزالمعده اثر بگذارند.
- پانکراتیت (التهاب لوزالمعده) که باعث کاهش تولید انسولین می‌شود.
- مقاومت بدن به انسولین که حتی با وجود تولید به مقدار کافی هم اتفاق می‌افتد. (دیابت نوع دو)
- چاقی و اضافه‌وزن که خطر مقاومت به انسولین را افزایش می‌دهد.
- مصرف طولانی‌مدت داروهای استروئیدی که در عملکرد انسولین اختلال ایجاد می‌کنند.
اگر می‌خواهید با علت‌های بیشتری از ابتلای گربه‌ها به دیابت آشنا شوید، می‌توانید از مشاوره دامپزشکی آنلاین زی پت استفاده کنید. علاوه بر این، اگر نمی‌توانید حیوان خانگی خود را به کلینیک‌های دامپزشکی ببرید، پیشنهاد می‌کنیم از خدمات ویزیت در منزل زی پت استفاده کنید.
انواع دیابت در گربه
در گربه‌ها هم مانند انسان‌ها، دیابت انواع مختلفی دارد. در دو دسته‌بندی آن را به دیابت نوع ۱ و ۲ تقسیم می‌کنند. در ادامه ویژگی‌های هر یک را بررسی می‌کنیم.
- دیابت نوع یک (Type I): به آن دیابت وابسته به کمبود انسولین نیز گفته می‌شود. در این نوع دیابت، لوزالمعده قادر به تولید مقدار کافی انسولین مورد نیاز بدن نیست. البته نوع یک در گربه‌ها نادر است.
- دیابت نوع دو (Type II): به آن «دیابت مقاوم به انسولین» یا «دیابت غیر وابسته به انسولین» نیز گفته می‌شود و شایع‌ترین نوع دیابت در گربه‌ها است. در این نوع، مشکل اصلی کمبود نسبی انسولین است، یعنی با وجود ترشح مقدار کافی انسولین توسط لوزالمعده، بافت‌های بدن قادر به استفاده از آن برای متابولیسم (سوخت‌وساز) گلوکز نیستند.
در یک مقایسه کلی می‌توان گفته که در دیابت نوع یک، غلظت گلوکز خون به دلیل کاهش تولید انسولین بالاست، اما در دیابت نوع دو، سطح قند خون بالا می‌ماند، زیرا سلول‌های بدن پاسخ مناسبی به انسولین نمی‌دهند.
در هر دو نوع دیابت، سلول‌ها قادر به دریافت مواد مغذی مورد نیاز خود نیستند، حتی اگر مقدار زیادی قند در خون وجود داشته باشد، زیرا انسولین نمی‌تواند گلوکز را از جریان خون به داخل سلول‌ها منتقل کند.
گربه‌ها بیشتر به دیابت نوع دو مبتلا می‌شوند. برآوردها نشان می‌دهد که از هر ۱۰۰ تا ۵۰۰ گربه، یک مورد در طول زندگی خود به دیابت دچار خواهد شد.
علائم دیابت در گربه
شایع‌ترین علائم دیابت در گربه‌ها عبارتند از:
- افزایش دفعات ادرار: زیرا گلوکز آب را همراه خود وارد ادرار می‌کند.
- تشنگی زیاد و مداوم: زیرا برای جبران مایعات از دست رفته تلاش زیادی می‌کند.
- افزایش اشتها: چون بدن تصور می‌کند در مرحله گرسنگی است.
- کاهش وزن: زیرا قندهای موجود در غذا به دلیل کمبود انسولین توسط بدن استفاده نمی‌شوند و همراه با ادرار دفع می‌شوند. در نتیجه گربه عملاً کالری کافی دریافت نمی‌کند و بدن شروع به مصرف ذخایر چربی می‌کند.
سایر علائم احتمالی
به غیر از مواردی که ذکر شد، ممکن است گربه علائم دیگری نیز نشان دهد که البته می‌تواند به دلیل بیماری‌های دیگر باشد. این علائم را در ادامه فهرست کرده‌ایم.
- بزرگ شدن کبد
- نازک شدن تار موها
- ضعف عمومی
- عفونت مثانه
- استفراغ
- غش کردن یا از حال رفتن
عوامل خطر ابتلا به دیابت در گربه ها
طبق تحقیقات به عمل آمده، بین ۰٬۵ تا ۱٪ از گربه‌ها به دیابت مبتلا هستند، اما هر سال تعداد بیشتری تشخیص داده می‌شوند.
هر گربه در طول زندگی خود پتانسیل ابتلا به دیابت را دارد، اما برخی نژادها، مانند نژاد برمه‌ای (Burmese) بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. دیابت معمولاً در گربه‌های میانسالِ نر و چاق شایع‌تر است.
به عنوان صاحب سگ باید فاکتورهای خطر را بشناسیم و از پیشرفت آن‌ها پیشگیری کنیم. مهم‌ترین عوامل خطر ابتلا به دیابت در گربه‌ها عبارتند از:
- چاقی و اضافه‌وزن
- کم‌تحرکی و عدم فعالیت فیزیکی
- افزایش سن
- جنسیت (نرها بیشتر از ماده‌ها مبتلا می‌شوند.)
- عقیم بودن گربه
- مصرف داروهای استروئیدی (ضد التهاب)
برخی بیماری‌ها نیز ممکن است گربه را مستعد ابتلا به دیابت کنند، مانند بیماری‌های زیر:
- «پرکاری تیروئید» (Hyperthyroidism)
- «التهاب لوزالمعده» (Pancreatitis)
- «آسم» (Asthma) که اغلب بر اثر مصرف داروهای استروئیدی ایجاد می‌شود.
تشخیص دیابت در گربه
تشخیص دیابت در گربه‌ها به دو روش زیر انجام می‌شود:
- به کمک علائم بالینی گزارش شده توسط صاحب گربه
- با بررسی افزایش سطح گلوکز در خون و ادرار گربه
برای این منظور، آزمایش کامل خون و آزمایش ادرار انجام می‌شود. دامپزشک ممکن است از نمونه خون برای انجام آزمایش «سرم فروکتوز آمین» (Serum Fructosamine) نیز استفاده کند. با استفاده از این آزمایش می‌تواند ببیند که قند خون گربه در یک بازه زمانیِ طولانی بالا بوده یا فقط در لحظه‌ای که در کلینیک اندازه‌گیری شده است.
آیا دیابت گربه ها درمان قطعی دارد؟
متأسفانه، دیابت در گربه‌ها درمان قطعی ندارد. اما در بعضی از گربه‌ها، ممکن است درمان منجر به بهبود بیماری شود. البته این وضعیت معمولاً در گربه‌ها متفاوت است و به شدتِ مراقبت و عامل بروز بیماری بستگی دارد. پژوهش‌‌ها نشان می‌دهد که درصد بهبودی در گربه‌ها بین ۱۷ تا ۶۰ درصد است. اختلاف این بازه خیلی زیاد است و به همین خاطر هر شرایطی ممکن است برای گربه پیش بیاید.
در کل بهتر است واقع‌بینانه‌تر عمل کنیم. شانس بهبودی کامل در گربه‌ها زیاد نیست، اما در رابطه با آن دسته از حیواناتی که ویژگی‌های زیر را داشته باشند، احتمال بهبودی بیشتر است:
- قبلاً داروهایی مصرف می‌کردند که باعث دیابت شده و اکنون قطع شده است.
- دچار اضافه‌وزن یا چاقی بوده‌اند و با برنامه کاهش وزن، به شکلی کاملاً کنترل‌شده وزن کم کرده‌اند.
- قند خون‌شان پس از تشخیص سریع، کنترل شده است.
- به طور منظم رژیم غذایی مخصوص گربه‌های دیابتی را مصرف می‌کنند.
دامپزشکان بر این باورند که بهبودی کامل دلیل ترکیبی از کاهش عوامل زمینه‌ساز دیابت و بازگشت عملکرد طبیعی سلول‌های تولیدکننده انسولین در لوزالمعده رخ می‌دهد. این امر پس از کاهش تأثیر منفی قند خون بالا بر سلول‌ها اتفاق می‌افتد.
در گربه‌هایی که وارد مرحله بهبود می‌شوند، دوز انسولین به‌تدریج کاهش می‌یابد و در نهایت امکان قطع کامل آن وجود دارد. با این حال، باید در نظر داشت که این گربه‌ها در آینده ممکن است دوباره به دیابت دچار شوند. به همین دلیل حتی پس از توقف درمان نیز به مراقبت‌های ویژه و نظارت کافی نیاز است.
کنترل و درمان دیابت در گربه
درمان دیابت به همکاری تمامی اعضای خانواده و همچنین ارتباط مداوم و شفاف با دامپزشک نیاز دارد. بعد از تشخیص، ممکن است گربه شما برای چند روز در بیمارستان بستری شود تا سطح قند خون او کنترل شود و حال عمومی‌اش به اندازه‌ای بهبود پیدا کند که بتواند به خانه برگردد.
اگر گربه در زمان تشخیص دچار «کتواسیدوز دیابتی» (dka) باشد، احتمالاً نیاز به بستری طولانی‌تر و مراقبت‌های ویژه خواهد داشت. کتواسیدوز دیابتی وقتی اتفاق می‌افتد که کاهش شدید انسولین باعث می‌شود سلول‌ها به جای قند، شروع به تجزیه چربی کنند و در نتیجه مقدار زیادی کتون در خون انباشته شود. این وضعیت بیشتر در دیابت نوع یک دیده می‌شود و با علائمی مانند خشکی دهان، تشنگی شدید، تکرر ادرار و خستگی همراه است.
اهداف اصلی درمان دیابت گربه
اهداف اصلی درمان دیابت در گربه‌ها عبارت است از:
- بازگرداندن سطح قند خون به حد طبیعی
- کاهش یا رفع علائم مانند تشنگی و ادرار بیش از حد
- متعادل کردن وزن و اشتها
- جلوگیری از ایجاد افت ناگهانی قند خون
دامپزشک برنامه درمانی را متناسب با نیازهای خاص گربه شما در نظر می‌گیرد. اگر گربه بیماری‌های دیگری نیز داشته باشد، دامپزشک هم‌زمان برای درمان آن‌ها نیز اقدام می‌کند.
پس از تشخیص دیابت، لازم است تغییراتی در سبک زندگی و مراقبت‌های پزشکی انجام شود تا گربه روند بهبود را در شرایط بهتری تجربه کند. این تغییرات با ترکیبی از درمان با انسولین و رژیم غذایی مخصوص محقق می‌شود. در کنار این دو روش، استفاده از داروهای خوراکی نیز مؤثر است. در ادامه هر یک از این روشهای درمانی را بررسی می‌کنیم.
درمان با انسولین
درمان اصلی درمان دیابت گربه‌ها، انسولین تزریقی است و به عنوان روش استاندارد برای کنترل این بیماری شناخته شده است. انواع مختلفی از انسولین برای گربه‌ها وجود دارد، مانند «انسولین لنت» (Lente)، «پرو زینک» (ProZinc) و «انسولین گلارژین» (Glaine)
هر یک از آن‌ها از نظر هزینه، مدت زمان اثربخشی و غلظت متفاوت هستند، بنابراین لازم است صاحبان گربه با دامپزشک در مورد مزایا و معایب هر نوع مشورت کنند.
انسولین معمولاً هر ۱۲ ساعت یک بار زیر پوست تزریق می‌شود. تزریق ممکن است در ابتدا کار سختی به نظر برسد، اما صاحب گربه می‌توانند به راحتی آن را در خانه انجام دهد. به دلیل اندازه کوچک سوزن، گربه‌ها معمولاً واکنش خاصی نشان نمی‌دهند. همچنین ۱ تا ۲ ساعت تغییر در زمان تزریق، تأثیر منفی روی درمان نخواهد داشت.
درمان با رژیم غذایی
در کنترل قند خون گربه‌های دیابتی باید از رژیم غذایی با کربوهدیرات کم استفاده شود. غذاهای مختلفی به صورت خشک و مرطوب در دسترس هستند، البته بسیاری از گربه‌ها با رژیم غذایی مرطوب بهتر کنار می‌آیند.
برای گربه‌هایی که اضافه‌وزن دارند، کاهش وزن تدریجی و کنترل‌شده تحت نظر دامپزشک اهمیت زیادی دارد تا قند خون بهتر کنترل شود.
زمان‌بندی وعده‌های غذایی در گربه‌های دیابتی به طور قطعی مشخص نشده است. برخی از دامپزشکان توصیه می‌کنند که غذا هم‌زمان با تزریق انسولین داده شود تا از افت ناگهانی قند خون جلوگیری شود، اما شواهد قطعی وجود ندارد.
اگر به هر دلیلی غذا داده نشود، معمولاً ۵۰٪ دوز انسولین تجویز می‌شود و باید به طور دقیق پایش قند خون انجام شود.
داروهای خوراکی
در سال ۲۰۲۳، داروهای خوراکی به طور روزانه برای درمان دیابت گربه‌ها معرفی شد. این داروها که مهارکننده‌های SGLT2 نامیده می‌شوند، با افزایش دفع گلوکز از طریق کلیه، سطح قند خون را کاهش می‌دهند. در نتیجه، باعث بهبود علائم دیابت، کاهش مقاومت به انسولین و کاهش آسیب به لوزالمعده می‌شوند و گربه قادر است انسولین طبیعی بیشتری تولید کند.
از آنجا که این داروها به تولید حداقلی انسولین توسط گربه نیاز دارند، برای همه گربه‌ها مناسب نیستند و باید با دامپزشک مشورت شود. اما در کل، مهارکننده‌های SGLT2 برای گربه‌هایی که تازه به دیابت مبتلا شده‌اند و برای گربه‌هایی که قبلاً انسولین تزریقی دریافت نکرده‌اند، تأیید شده است و مطالعات نشان می‌دهد که بیش از ۸۰٪ بیماران، کنترل قند خون بهتری پیدا می‌کنند.
اهمیت تغذیه در پیشگیری از دیابت در گربه
تغذیه نقش بسیار حیاتی در پیشگیری از دیابت، به‌ویژه نوع ۲ در گربه‌ها دارد. اکثر گربه‌ها به دلیل اضافه‌وزن و چاقی به این بیماری مبتلا می‌شوند. دو عامل مهم در رژیم غذایی مناسب برای گربه‌های مبتلا به دیابت «نوع غذا» و «مقدار غذا» است که در ادامه به طور مفصل توضیح می‌دهیم.
۱. نوع غذا
گربه‌ها گوشت‌خوار هستند و بدن آن‌ها برای مصرف زیاد کربوهیدرات ساخته نشده است. مصرف بیش از حد کربوهیدرات می‌تواند باعث مقاومت به انسولین شود، یعنی سلول‌ها به انسولین واکنش طبیعی نشان نمی‌دهند و لوزالمعده ناچار می‌شود بیشتر انسولین تولید کند و به مرور زمان توانایی خود را از دست می‌دهد.
برای پیشگیری بهتر است گربه‌ها را با غذای حاوی کربوهیدرات کم، پروتئین زیاد و با چربی متوسط تغذیه کنید. غذاهای کنسروی مخصوص گربه معمولاً گزینه مناسب‌تری است، اما حتی در غذاهای خشک هم از کربوهیدرات کمی استفاده کنید.
۲. مقدار غذا
اضافه‌وزن اصلی‌ترین عامل خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ است. غذا دادن بیش از حد، حتی با رعایت رژیم مناسب، اثرات مثبت آن را خنثی می‌کند. مقدار غذای گربه به عوامل متعددی بستگی دارد که شامل موارد زیر می‌شود:
- کالری غذا
- انواع خوراکی‌ها
- فعالیت بدنی
- متابولیسم
- دما
- وضعیت سلامت
بهترین کار به لحاظ مقدار و حجم وعده‌های غذایی این است که در دوران رشد، گربه را لاغر و سالم نگه دارید و پس از بلوغ، وزن او را ماهانه بررسی کنید و سپس میزان غذا را بر اساس تغییر وزن او در نظر بگیرید.
اهمیت پایش قند خون در گربه ها
پایش (Monitoring) به معنی کنترل کردن و زیر نظر گرفتن بیماری است که به کمک صاحب گربه و دامپزشک انجام می‌شود و بخش جدایی‌ناپذیر درمان دیابت در گربه است. پایش منظم به تشخیص دوز مناسب انسولین برای گربه کمک می‌کند و از بروز عوارضی مانند هیپوگلیسمی (کاهش خطرناک قند خون)، دیابت کنترل‌نشده یا کتواسیدوز دیابتی جلوگیری خواهد کرد.
همچنین ثبت وزن به طور منظم، میزان آب مصرفی و اشتهای گربه، از عوامل مؤثر برای پیشبرد اهداف درمانی است.
منحنی قند خون و روشهای استاندارد پایش دیابت
بهترین روش پایش قند خون در طول درمان «منحنی قند خون» (Blood Glucose Curve) است. در این روش، قند خون گربه قبل از تزریق انسولین و سپس هر ۱ تا ۴ ساعت در طول روز اندازه‌گیری می‌شود. این کار به ما این اطمینان را می‌دهد که میانگین قند خون در محدوده قابل‌قبولی است و در طول روز کاهش ناگهانی نخواهد داشت.
این آزمایش در هفته‌های اول پس از تشخیص باید چند بار تکرار شود تا دوز مناسب انسولین مشخص شود. اما بعد از تثبیت وضعیت گربه، فاصله بین آن‌ها می‌تواند بیشتر شود. حتی در گربه‌هایی با وضعیت پایدار، بررسی منحنی قند خون هر ۳ تا ۴ ماه توصیه می‌شود، زیرا نیاز به انسولین به مرور زمان تغییر می‌کند.
صاحبان گربه می‌توانند به تدریج یاد بگیرند که منحنی قند خون را در منزل انجام دهند. این روش از استرس‌های ناشی از حضور در کلینیک جلوگیری می‌کند که ممکن است قند خون را بالا ببرد یا باعث بی‌اشتهایی شود. بنابراین، نتایج دقیق‌تری ارائه می‌دهد. در این حالت، از ورید گوش یا پد پنجه (پد گرد و نرم در کف پای گربه) نمونه خون گرفته می‌شود و با دستگاه قند خون مخصوص گربه‌ها مورد بررسی قرار می‌گیرد.
پد پنجه در گربه
روشهای پیشرفته و جایگزین پایش قند خون
بعضی از دامپزشکان از «سیستم‌های پایش مداوم قند خون» (Continuous Monitoring) استفاده می‌کنند. در این روش، یک حسگر کوچک روی پوست گربه کار گذاشته می‌شود که هر چند دقیقه، به مدت چند روز تا دو هفته، سطح قند خون را ثبت می‌کند. این روش نیاز به خون گرفتن مکرر را کاهش می‌دهد، اما همه گربه‌ها تحمل استفاده طولانی‌مدت از حسگر را ندارند. نکته بسیار مهم این است که صاحبان گربه‌ها بدون مشورت دامپزشک، هرگز نباید دوز انسولین را تغییر دهند.
اگر امکان انجام منحنی قند خون وجود نداشته باشد، می‌توان از «آزمایش فروکتوز آمین» (Fructosamine) استفاده کرد. در این آزمایش با گرفتن یک بار نمونه خون، سطح گلوکز خون طی دو هفته بررسی می‌شود. اما این روش ایده‌آل نیست، چون فقط میانگین قند خون را نشان می‌دهد و نوسان‌های روزانه را مشخص نمی‌کند.
برای گربه‌هایی که با داروهای مهارکننده SGLT2 تحت درمان هستند نیز پایش امری بسیار ضروری است، به‌ویژه در آغاز درمان. در این حالت، علاوه بر آزمایش خون و بررسی منحنی قند خون، معاینات بالینی و اندازه‌گیری وزن نیز باید به طور منظم انجام شود.
چطور در خانه از گربه دیابتی مراقبت کنیم؟
هنگام مراقبت از گربه مبتلا به دیابت، لازم است چند کار را همواره انجام دهید تا بتوانید وضعیت او را کنترل کنید. در این بخش از مقاله، هر یک از این راهکارهای مراقبتی را توضیح می‌دهیم.
۱. کنترل قند خون گربه
کنترل قند خون در خانه برای مدیریت طولانی‌مدت دیابت گربه ضروری است. معمولاً این کار با گرفتن نمونه خون از داخل گوش و دستگاه گلوکومتر انجام می‌شود. می‌توان این کار را با سنجش سطح قند ادرار نیز انجام داد، اما دقت کمتری دارد.
در نظر داشته باشید که همه گربه‌ها تحمل این آزمایش را ندارند. انتخاب روش مناسب باید با مشورت دامپزشک صورت گیرد تا قند خون کنترل شود و عوارض خاصی ایجاد نکند.
۲. کنترل واکنش انسولین و خطر هیپوگلیسمی
یکی از مهم‌ترین مشکلات در کنترل دیابت گربه‌ها در خانه، کاهش شدید قند خون (هیپوگلیسمی) است. این مسئله حتی با تزریق دوز مناسب انسولین نیز رخ می‌دهد. برای جلوگیری از آن، باید دستورالعمل‌های دامپزشک را به دقت رعایت کنید. هرگز انسولین کامل را به گربهای که غذا نخورده است تزریق نکنید. زمان‌بندی دقیق وعده‌های غذایی و انسولین یکی از روشهای پیشگیری از کاهش قند خون در گربه‌ها است.
۳. کنترل رژیم غذایی، وزن و فعالیت بدنی
تغذیه و ورزش، نقش کلیدی در کنترل دیابت گربه‌ها دارند. چاقی روند درمان را سخت می‌کند، به همین خاطر توصیه می‌شود تغییر در رژیم غذایی و کاهش وزن، زیر نظر دامپزشک انجام شود. برنامه غذایی باید منظم باشد و بدون مشورت دامپزشک تغییر نکند.
علاوه بر این، فعالیت بدنی و بازی‌های روزانه به ثابت ماندن وزن و بهبود متابولیسم کمک می‌کند. ثبت روزانه مقدار غذا، دوز انسولین، وزن و نتایج آزمایش‌ها نیز به شناسایی تغییرات غیرعادی کمک می‌کند. در صورت مشاهده هر گونه تغییری باید دامپزشک را در جریان قرار دهید.
برای آگاهی بیشتر در مورد روشهای نگهداری از گربه دیابتی، می‌توانید از مشاوره دامپزشکی آنلاین زی پت استفاده کنید. علاوه بر این، اگر تمایلی ندارید که حیوان خانگی خود را به کلینیک‌های دامپزشکی ببرید، پیشنهاد می‌کنیم از خدمات ویزیت در منزل زی پت استفاده کنید.
جمع‌بندی
در این مقاله به علائم بیماری دیابت در گربه و همین‌طور روشهای تشخیص، درمان و پیشگیری اشاره کردیم. برای دیابت درمان قطعی وجود ندارد، اما می‌توان با رعایت برخی نکات و آشنایی با روشهای پیشگیری، تا حد زیادی آن را کنترل کرد.
مراقبت از گربه مبتلا به دیابت در خانه نیازمند توجه به چند مورد است. گربه‌هایی که دیابت کنترل‌شده دارند، باید سطح فعالیت و رفتار عادی خود را حفظ کنند. صاحب گربه باید روزانه میزان مصرف آب، ادرار، اشتها، وزن بدن، مقدار انسولین یا داروی مصرفی و در صورت لزوم سطح قند خون یا ادرار را بررسی کند. بهترین نتیجه زمانی به دست می‌آید که پایش با همکاری با دامپزشک انجام شود تا دیابت گربه به بهترین شکل کنترل شود.