بیماری FIP در گربه واکنش شدید دستگاه ایمنی به عفونت ویروس کرونا است که توسط ویروس کرونای گربه ایجاد می‌شد. در حالت عادی این ویروس در دستگاه گوارش گربه‌ها وجود دارد، اما با جهش ژنتیکی به نوع خطرناکی تبدیل می‌شود که اگر به به‌موقع تشخیص داده نشود و درمان بالینی صورت نگیرد، به گلبول‌های سفید حمله میکند و باعث مرگ گربه می‌شود.
در این مقاله به بررسی ویروس کرونای گربه می‌پردازیم، مکانیسم جهش و راه‌های انتقال آن را توضیح می‌دهیم و به علائم بالینی و روش‌های تشخیص و درمان اشاره می‌کنیم. همچنین با راه‌های کنترل و پیشگیری آشنا می‌شویم و اثر سیستم ایمنی بر پیشرفت بیماری را شرح می‌دهیم. برای اطلاع بیشتر درباره بیماری FIP در گربه و نحوه پیشگیری و درمان بالینی، می‌توانید از مشاوره دامپزشکی آنلاین زی پت استفاده کنید. علاوه بر این، اگر نمی‌توانید حیوان خانگی خود را به کلینیک‌های دامپزشکی ببرید، پیشنهاد می‌کنیم از خدمات ویزیت در منزل زی پت استفاده کنید.
بیماری FIP در گربه
بیماری FIP در گربه (Feline Infectious Peritonitis) یک نوع بیماری ویروسی است که سیستم ایمنی گربه را هدف قرار می‌دهد و به همین دلیل به آن نقص ایمنی گربه نیز گفته می‌شود. این ویروس از خانواده رترویروس‌ها (Retrovirus) است و به لنفوسیت‌ها حمله میکند و به مرور باعث ضعیف شدن سیستم دفاعی بدن می‌شود. این ویروس در به طور طبیعی در بدن گربه وجود دارد، اما تا زمانی که دچار جهش ژنتیکی نشود، خطر جدی ایجاد نمی‌کند. به همین دلیل به آن ویروس کرونای جهش‌یافته نیز گفته می‌شود.
با آگاهی از علائم و راه‌های انتقال بیماری، می‌توانیم تا حد زیادی جلوی پیشرفت بیماری را بگیریم. اگر بیماری حاد شود، بسیار خطرناک و کشنده خواهد بود، چون این ویروس به گلبول‌های سفید حمله میکند و باعث ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن می‌شود. در موارد حاد به اندام‌هایی مانند معده، کلیه و مغز هم حمله میکند.
انواع بیماری FIP در گربه
بیماری FIP در گربه دو نوع مرطوب (Effusive Form) و خشک (Non-Effusive Form) دارد که فرق آن‌ها در علائم، شدت بیماری و میزان درگیر کردن اندامها است.
حالت مرطوب
در نوع مرطوب یا افیوژن، مایعی در حفره‌های شکمی جمع می‌شود که زردرنگ و چسبنده است. همچنین شاهد آب آوردن شکم و کاهش اشتهای گربه هستیم. از دیگر علائم نوع مرطوب بیماری FIP تب، بی‌حالی و کاهش وزن ناگهانی است.
یکی از مواردی که باعث خطرناک شدن این بیماری می‌شود مایع تجمع‌یافته در قفسه سینه است که ویروس جهش‌یافته در آن دیده می‌شود و به سرعت وارد اندامهای دیگر مانند کلیه و قلب می‌شود.
حالت خشک
نوع خشک یا غیر افیوژن، با تشکیل گرانولوم در اندام‌هایی مانند کبد، کلیه، چشم و مغز ایجاد می‌شود و با علائم نورولوژیکی مانند تشنج، عدم تعادل و فلج شدن همراه است.
نوع خشک بیماری FIP در مقایسه با نوع مرطوب آهسته‌تر پیشرفت میکند و علائمی مانند کاهش وزن تدریجی دارد که تشخیص بیماری را دشوار میکند. در این حالت، سیستم ایمنی تلاش زیادی میکند تا با ویروس مقابله کند و جلوی پیشرفت آن را بگیرد، اما متأسفانه نمی‌تواند چندان موفق عمل کند.
در جدول زیر می‌توانید علائم نوع مرطوب و خشک بیماری FIP در گربه را مقایسه کنید.
| تفاوت نوع مرطوب و خشک بیماری FIP در گربه | ||
| ویژگی | FIP مرطوب | FIP خشک |
| علائم بالینی | تجمع مایع در اندامها | تشکیل گرانولوم در اندامها |
| نوع پیشرفت | سریع و مهلک | آهسته و مزمن |
| اندامهای درگیر | شکم، قفسه سینه | کبد، کلیه، مغز، چشم |
علت بیماری FIP در گربه
همان‌طور که در ابتدای مطلب اشاره شد، عامل بیماری FIV در گربه، جهش ژنتیکی ویروس کرونای گربه (FCoV) است. این ویروس در حالت عادی در دستگاه گوارش گربه‌ها وجود دارد و هیچ علامت خاصی نشان نمی‌دهد. اما در صورت جهش ژنتیکی به «FIPV» تبدیل می‌شود و بلافاصله به گلبول‌های سفید حمله میکند که به عنوان سیستم دفاعی در بدن عمل می‌کنند.
مکانیسم ایجاد بیماری به این شکل است که ویروس کرونای گربه از طریق مدفوع آلوده، بزاق، ترشحات بینی یا نفس کشیدن در هوای آلوده به ذرات ویروس، منتقل می‌شود. گربه‌های مبتلا به این ویروس، آن را به مدت طولانی دفع میکند، بدون این‌که علائم خاصی از خودشان بروز دهند. در نتیجه نقش بسیار زیادی در انتقال این بیماری دارند.
وقتی «FCoV» در گربه‌ها جهش پیدا میکند و به «FIPV» تبدیل می‌شود، مسیر ویروس از دستگاه گوارش به سلول‌های ایمنی تغییر میکند. «FIPV» به سلول‌های ایمنی (لنفوسیت‌ها) حمله میکند و مقاومت بدن در برابر بیماری کم می‌شود. در نتیجه بدن نمی‌تواند به جنگ با ویروس برود و ویروس اندامهای بدن را درگیر میکند.
برای این‌که آگاهی بیشتری از علت‌های این بیماری پیدا کنید، می‌توانید از مشاوره دامپزشکی آنلاین زی پت استفاده کنید. علاوه بر این، اگر می‌خواهید در داخل منزل، چنین خدماتی را دریافت کنید، پیشنهاد می‌کنیم از خدمات ویزیت در منزل زی پت استفاده کنید.
تفاوت FCoV با FIPV
«FCoV» همان‌طور که اشاره شد، ویروس کرونای گربه است که در دستگاه گوارش بدن گربه قرار دارد و به خودی خود ویروس خطرناکی نیست. اما شکل جهش‌یافته آن «FIPV» است که به سیستم ایمنی بدن گربه حمله میکند و کشنده است. در این بخش از مقاله تفاوت‌های این دو ویروس را بررسی می‌کنیم.
- هدف: «FCoV» سلول‌های اپی‌تلیوم روده را هدف قرار می‌دهد، درحالی‌که «FIPV» به سلول‌های ایمنی (لنفوسیت‌ها) حمله میکند.
- علائم: «FCoV» علائم مشخصی ندارد و در موارد حاد ممکن است گربه به اسهال مبتلا شود. اما علائم «FIPV» شامل التهاب سیستمیک و تجمع مایع در اندامهای شکم و قفسه سینه است.
- راه انتقال: «FCoV» از طریق بزاق دهان یا مدفوع آلوده منتقل می‌شود، اما «FIPV» از طریق شکل جهش‌یافته «FCoV» اندامها را هدف قرار می‌دهد.
راه های انتقال بیماری FIP در گربه
بیماری FIP از طریق ویروس کرونای گربه (FCoV) منتقل می‌شود. این بیماری بین انسان و گربه مشترک نیست و فقط از گربه‌ای به گربه دیگر سرایت میکند. اما انسان می‌تواند با دست زدن به گربه آلوده این ویروس را با خودش حمل کند و اگر با گربه دیگری در تماس باشد، گربه سالم را آلوده کند.
نکته مهم در رابطه با راه انتقال بیماری FIP در این است که ویروس آن نمی‌تواند مسری باشد. چون شکل جهش‌یافته ویروس کرونای گربه که «FIPV» نام دارد، واگیردار نیست. اما گربه آلوده به بیماری FIP ویروس کرونای گربه، یعنی «FCoV» را دفع میکند که مسری است و اگر وارد بدن گربه دیگری شود، ممکن است به نوع جهش‌یافته تبدیل شود. مهم‌ترین راه‌های انتقال این بیماری از طریق زیر است:
- مدفوع آلوده
- تماس مستقیم
- بزاق دهان
- ترشحات بینی
- تماس فیزیکی
- تماس غیرمستقیم
- سطوح آلوده
- حشرات
- انسان
- انتقال از مادر به بچه‌گربه
- عطسه یا سرفه
هر یک از این راه‌های انتقال را در ادامه این مقاله توضیح می‌دهیم.
مدفوع آلوده
شایع‌ترین راه انتقال ویروس از طریق مدفوع آلوده است. گربه‌ها در تماس با مدفوع گربه دیگری که به ویروس FIP آلوده است و همچنین از طریق لیسیدن مدفوع آلوده به سرعت آن را وارد بدن خود می‌کنند.
همچنین تماس با سطل حاوی مدفوع آلوده یا سطوح آغشته به ویروس می‌تواند از راه‌های انتقال بیماری باشد. گربه‌ها عادت به لیسیدن سطوح دارند و به همین دلیل به راحتی این ویروس می‌تواند وارد بدنشان شود.
تماس مستقیم
تماس مستقیم توسط بزاق دهان گربه آلوده، ترشحات بینی یا تماس فیزیکی با گربه دیگر صورت می‌گیرد. گربه از طریق بزاق حیوان آلوده یا به اشتراک گذاشتن ظرف آب و غذا می‌تواند ویروس را وارد بدنش کند. ترشحات بینی و عطسه و سرفه گربه بیمار نیز از دیگر راه‌های انتقال مستقیم است.
علاوه بر این، محیط‌های عمومی یا مکان‌هایی که گربه می‌تواند با گربه‌های دیگر بازی کند، عامل انتقال این ویروس است که به دلیل تماس فیزیکی وارد بدن میزبان می‌شود.
تماس غیر مستقیم
یکی از راه‌های انتقال غیرمستقیم ویروس FIP از طریق اشیا و وسایل آلوده است. ویروس مدت زیادی روی اسباب‌بازی، پتو، ظرف آب و غذای گربه می‌ماند و به محض این‌که گربه با آن‌ها تماس داشته باشد، وارد بدن میزبان می‌شود و دوباره فعال خواهد شد.
حشرات مانند کک و کنه هم می‌توانند ناقل این بیماری باشند، اما احتمال آن بسیار کم است. انسان نمی‌تواند به این بیماری دچار شود، اما می‌تواند ناقل ویروس باشد. اگر انسان با گربه بیمار در تماس باشد، ویروس روی دست و لباس او می‌نشیند و سپس در تماس با گربه دیگر، ویروس را منتقل میکند. اما احتمال آن کم است.
انتقال از مادر به بچه گربه
طی دوران بارداری احتمال انتقال ویروس از رحم مادر به بدن جنین وجود دارد، اما هنوز در این رابطه شواهد قطعی در دسترس نیست. اما بعد از تولد، ممکن است بچه‌‌گربه‌ها از طریق مدفوع آلوده مادر یا ترشحات بینی و بزاق دهان او آلوده شوند.
عطسه یا سرفه
هوایی که پر از ذرات ویروس باشد، از راه‌های انتقال بیماری FIP در گربه است. بر اثر عطسه یا سرفه گربه آلوده، ذرات ویروس در هوا پراکنده می‌شود و احتمال این‌که از طریق استنشاق وارد بدن گربه شود وجود دارد. اما این پدیده نادر است و معمولاً شایع‌ترین راه‌های انتقال از طریق مدفوع یا بزاق دهان است.
علائم بالینی بیماری FIP در گربه
همان‌طور که در ابتدای مطلب اشاره کردیم، «FIP» به دو شکل خشک و مرطوب بروز میکند. به همین دلیل برای هر نوع آن علائم متفاوتی مشاهده می‌شود. هر دو نوع بر اثر ویروس جهش‌یافته کرونا ویروس گربه ایجاد می‌شوند و اندامهای مختلفی را درگیر می‌کنند.
علائم کلی FIP
علائم کلی بیماری FIP در گربه عبارتند از:
- از بین رفتن اشتها
- تب
- ضعف و بی‌حالی
- کاهش وزن
در صورت بروز این علائم ممکن است به بیماری‌های دیگری غیر از FIP مشکوک شویم، چون علائم کلی در بسیاری از بیماری‌ها مشاهده می‌شود و مراحل تشخیص را دشوار میکند. اما نوع مرطوب و خشک آن علائم بخصوصی را نشان می‌دهند که با مشاهده آن‌ها بهتر می‌توان بیماری را شناسایی کرد. در ادامه این علائم را به طور جداگانه بررسی کرده‌ایم.
علائم FIP نوع مرطوب
علائم نوع مرطوب بر اساس تجمع مایع در حفره شکمی دسته‌بندی می‌شود و شامل موارد زیر است:
- ورم شکم (به دلیل جمع شدن مایع)
- مشکلات تنفسی (به دلیل جمع شدن مایع در قفسه سینه)
- سایر علائم (مانند تب، زردی و اسهال)
علائم FIP نوع خشک
در نوع خشک بیماری FIP با تجمع مایع در شکم و قفسه سینه مواجه نیستیم، اما در بسیاری از اندامها گرانولوم ایجاد می‌شود که شامل توده سفت و برآمده‌ای است که اندام‌هایی مانند کلیه و کبد را ملتهب میکند و به آن‌ها آسیب می‌رساند.
شایع‌ترین علائم FIP نوع خشک عبارتند از:
- ناراحتی چشم (مانند ورم، کاهش بینایی یا تغییر رنگ چشم)
- علائم نورولوژیکی (مانند تشنج، مشکل در راه رفتن، فلج یا تغییرات رفتاری)
- سایر علائم (مانند زردی، استفراغ، تشنگی بیش از حد، افزایش دفعات ادرار و عملکرد نامناسب کبد)
در صورت مشاهده علائم، فوراً دامپزشک را در جریان قرار دهید تا نسبت به تشخیص و درمان بیماری، به‌ویژه در رابطه با نوع مرطوب که به سرعت پیشرفت میکند، اقدام کند.
روش تشخیص بیماری FIP در گربه
چهار روش تشخیص بالینی برای بیماری FIP در گربه وجود دارد. هر یک از این روش‌ها توسط دامپزشک انجام می‌شود و با توجه به نوع و شدت بیماری تعیین می‌شود. این چهار روش عبارتند از:
- معاینه فیزیکی
- آزمایش خون
- تصویربرداری
- آزمایشات مولکولی
هر یک از این روش‌ها را در ادامه مقاله بررسی می‌کنیم.
معاینه فیزیکی
دامپزشک از این روش برای بررسی هر گونه علائم بالینی استفاده میکند که مشکوک به بیماری FIP است. برای مثال، شکم گربه را برای مشاهده تورم معاینه میکند. دمای بدن او را اندازه می‌گیرد تا اگر تب داشته باشد، آن را کنترل کند. همچنین علائم ظاهری دیگری مانند کاهش وزن و بی‌حالی را می‌تواند از طریق معاینه فیزیکی تشخیص دهد.
در نظر داشته باشید که این روش می‌تواند به تشخیص علائم عمومی کمک کند، اما برای تشخیص قطعی روش مناسب نیست.
آزمایش خون
اگر دامپزشک با معاینه گربه نتواند بیماری را تشخیص دهد و صرفاً مشکوک به ویروس FIPV باشد، به سراغ آزمایش خون می‌رود تا بتواند هر گونه تغییر غیرعادی در پارامترهای خونیِ مرتبط با FIP را شناسایی کند. موارد زیر از طریق آزمایش خون تشخیص داده می‌شود:
- کاهش لنفوسیت‌ها
- افزایش نوتروفیل‌ها
- افزایش گلبول‌های خون
- کاهش نسبت آلبومین به گلبول‌های خون
رادیوگرافی و سونوگرافی
روش دیگر تصویربرداری است که شامل رادیولوژی و سونوگرافی می‌شود. هدف از این روش، بررسی تجمع آب در حفره شکمی یا قفسه سینه و ارزیابی تغییرات بافتی است.
سونوگرافی شکم برای شناسایی مایع داخل شکم یا ضخیم شدن دیواره روده است. از رادیوگرافی شکم و قفسه سینه هم برای تشخیص تجمع مایع استفاده می‌شود. در نهایت، ام آر آی یا سی تی اسکن می‌تواند برای تشخیص ضایعات مغزی یا التهاب بافت‌های عصبی به کار می‌رود.
این مورد را هم در نظر داشته باشید که کاربرد تصویربرداری، فقط برای تشخیص جمع شدن آب داخل شکم یا قفسه سینه است و برای تشخیص دقیق‌تر به آزمایش‌های تکمیلی نیاز است.
آزمایشات مولکولی
آزمایشات مولکولی شامل تست PCR و IHC است که با هدف شناسایی ویروس جهش‌یافته FCoV در بدن گربه انجام می‌شود.
از تست PCR برای تشخیص RNA در آب شکم، خون یا بافت‌ها استفاده می‌شود و IHC برای تشخیص آنتی‌ژن ویروس در سلول‌های آلوده کاربرد دارد که معمولاً بعد از نمونه‌برداری انجام می‌شود.
این دو روش در مقایسه با روش‌های قبلی دقیق‌تر است و برای مواقعی توصیه می‌شود که بیماری پیشرفت کرده و گربه به تشخیص دقیق و درمان فوری نیاز دارد. اما در نظر داشته باشید که برای انجام این آزمایش‌ها به هزینه زیادی نیاز است و همیشه هم در دسترس نیستند.
برای این‌که اطلاعات بیشتری از روش‌های تشخیصی داشته باشید، می‌توانید از مشاوره دامپزشکی آنلاین زی پت استفاده کنید. علاوه بر این، اگر می‌خواهید معاینات تشخیصی در منزل انجام شود، پیشنهاد می‌کنیم از خدمات ویزیت در منزل زی پت استفاده کنید.
درمان بالینی بیماری FIP در گربه
بیماری FIP تا سال‌های اخیر درمان قطعی نداشت، اما با پیشرفت علم پزشکی و دامپزشکی، روش‌های درمانی جدیدی معرفی شده است که برخی از آن‌ها برای کنترل و بهبود بیماری مؤثر است.
پیش‌تر به این موضوع اشاره کردیم که ویروس FIPV کشنده است، به همین دلیل درمان خانگی نمی‌تواند روش مناسبی برای از بین بردن این ویروس باشد و بهتر است که با تشخیص بیماری، بلافاصله گربه را پیش دامپزشک ببریم تا از روش‌های درمان بالینی استفاده کند و نگذارد ویروس اندامهای دیگر را هدف قرار دهد. در ادامه برخی از این روش‌های درمانی را بررسی می‌کنیم.
درمان حمایتی
درمان حمایتی به منظور کنترل علائم بیماری و بهبود کیفیت زندگی گربه انجام می‌شود. در این روش از مایعات و رژیم غذایی مناسب استفاده می‌شود تا جبران از دست رفتن آب بدن و کاهش وزن را بکند. آب باید به دفعات بیشتر و مقدار کمتر به گربه داده شود تا باعث استفراغ و ورم شکم نشود. رژیم غذایی او هم بهتر است پرکالری باشد تا مواد مغذی را تأمین کند.
استفاده از کورتیکو استروئیدها مانند پردنیزولون (Prednisolone) هم می‌تواند به کاهش التهاب و تقویت سیستم ایمنی کمک کند. همچنین بری پیشگیری از عفونت‌های ثانویه بنا به تشخیص دامپزشک آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود.
داروهای ضد ویروس
چون این بیماری ویروسی است و به شکل جهش‌یافته وارد بدن میزبان می‌شود، دامپزشک از داروهای ضد ویروس برای درمان استفاده میکند. یکی از این داروها رمدسیویر (Remdesivir) است که جلوی تکثیر ویروس را می‌گیرد و دوز آن باید طبق نظر دامپزشک تعیین شود. این دارو تا زمان بهبودی کامل گربه به او داده می‌شود.
واکسن بیماری FIP در گربه
واکسیناسیون تا به امروز برای درمان بیماری FIP مؤثر عمل نکرده است. تنها واکسنی که برای پیشگیری از FIP l مجوز گرفته، واکسن «Vanguard Feline» است که توسط شرکت زوتیس در آمریکا ساخته شده است. اما اثربخشی آن به اندازه سایر واکسن‌هایی نیست که برای درمان بیماری‌های ویروسی در گربه ساخته شده است.
پیشگیری و کنترل بیماری FIP در گربه
سه روش برای پیشگیری و کنترل بیماری FIP در گربه وجود دارد که عبارتند از :
- واکسیناسیون
- رعایت بهداشت محیط
- قرنطینه
هر یک از این سه روش می‌تواند گربه را تا حد زیادی در برابر بیماری مصون نگه دارد و در صورتی که به آن مبتلا شود، از نوع خفیف باشد تا با روش‌های درمانی ساده معالجه شود. پیشگیری از ابتلا به این بیماری، تأثیر چشمگیری در کاهش شیوع و انتقال آن دارد و آگاهی از این روش‌ها می‌تواند به صاحب گربه کمک زیادی بکند تا برای حفظ سلامت گربه خود تلاش کند. در ادامه هر یک از این روش‌ها را بررسی می‌کنیم.
واکسیناسیون
واکسیناسیون روش مؤثری در پیشگیری از بیماری FIP در گربه نیست. اما برای پیشگیری از ابتلا به سایر بیماری‌های ویروسی مانند دیستمپر یا پنلوکوپنی گربه مفید است. واکسن FIP ویروس زنده و تعدیل‌شده است که داخل بینی گربه تزریق می‌شود.
از واکسن فقط باید برای گربه‌های سالم و بالای ۱۶ هفته استفاده شود. اثربخشی آن هم بین ۵۰ تا ۷۰ درصد است و نمی‌تواند از گربه‌هایی که قبلاً به بیماری کرونای گربه دچار شده‌اند، محافظت کند.
در رابطه با دریافت نوبت‌های بعدی هم معمولاً سالانه در نظر گرفته می‌شود، اما برای این کار بهتر است با دامپزشک مشورت شود.
رعایت بهداشت محیط
همان‌طور که اشاره شد، یکی از راه‌های انتقال ویروس بیماری FIP از طریق سطوح یا مدفوع آلوده است. بنابراین رعایت بهداشت در محل زندگی گربه می‌تواند از بروز بیماری تا حد زیادی پیشگیری کند.
وسایل بازی و محل خواب گربه را مرتب تمیز کنید. همچنین اگر گربه دیگری در خانه نگهداری می‌کنید، ظرف آب و غذای آن‌ها را از هم جدا کنید. تا جایی که می‌توانید گربه خود را به مکان‌های عمومی یا جاهایی که با خاک در تماس هستند، نبرید.
همچنین اگر با گربه دیگری در تماس بوده‌اید، دست‌های خود را ضدعفونی کنید و لباس‌های خود را بشویید، چون ویروس می‌تواند به آن‌ها بچسبد و بر اثر تماس شما با گربه دیگر، وارد بدن او شود.
قرنطینه
اگر گربه‌ای در منزل دارید که به این بیماری دچار شده است، برای پیشگیری از انتقال این ویروس به گربه‌های دیگر، تا زمان بهبودی علائم او را قرنطینه کنید. همچنین بهتر است قبل از ورود گربه به پانسیون یا محل جدید، آزمایش آنتی‌بادی FCoV انجام شود تا اگر ویروس در بدن گربه مشاهده شد، قرنطینه شود.
در صورتی که گربه آلوده باردار باشد و بچه‌های خود را در دوره بیماری به دنیا بیاورد، بهتر است آن‌ها را از هم جدا کنید. پس از ۱۰ هفتگی هم بهتر است آزمایش آنتی‌بادی انجام شود.
سوالات متداول
در این بخش از مقاله سعی کرده‌ایم به برخی از پرسش‌های رایج در خصوص بیماری FIP در گربه پاسخ دهیم.
آیا بیماری FIP در گربه مسری است؟
بیماری FIP به خودی خود مسری نیست، اما ویروس کرونای گربه جهش پیدا کند، می‌تواند واگیردار باشد. FIP بر اثر ویروس جهش‌یافته «FCoV» به نام «FIPV» ایجاد می‌شود که فقط در بدن گربه جهش پیدا میکند و خودش عامل انتقال نیست. بنابراین، گربه مبتلا به بیماری FIP نمی‌تواند این ویروس را به گربه دیگری منتقل کند، اما ویروس کرونای گربه «FCoV » را دفع میکند که ممکن است در گربه‌های دیگر جهش پیدا کند و عامل بیماری FIP باشد.
چه گربه هایی بیشتر در معرض FIP هستند؟
گربه‌های زیر ۲ سال یا بالای ۱۳ سال در معرض خطر بیشتری هستند. همچنین چون این بیماری از طریق بزاق، مدفوع آلوده یا تنفس ذرات ویروس در هوا وارد بدن گربه می‌شود، در مکان‌های عمومی مانند پانسیون، پارک و مناطق پرجمعیت امکان انتقال ویروس FIP بیشتر است. خانواده‌های چندگربه‌ای هم بیشتر در معرض بیماری FIP هستند.
جمع‌بندی
در این مقاله علائم بیماری FIP در گربه را بررسی کردیم و راه‌های انتقال ویروس را توضیح دادیم. همچنین به روش‌های تشخیص، پیشگیری و درمان اشاره کردیم تا در صورت ابتلای گربه به این بیماری، بلافاصله درمان انجام شود و از پیشرفته شدن بیماری تا حد امکان جلوگیری شود.
متأسفانه داروهای ضد ویروس مخصوص این بیماری در دسترس نیست. واکسن FIP نیز چندان مؤثر عمل نمی‌کند و توصیه نمی‌شود. اما با تشخیص به‌موقع و درمان مناسب می‌توان آن را کنترل کرد. همچنین با داشتن اطلاعات کافی درباره راه‌های انتقال بیماری می‌توانیم از سرایت آن به گربه دیگر جلوگیری کنیم.