همستر ها و نحوه ی مراقبت از آن ها

همستر ها موش‌های کوچک و جثه‌داری هستند که با مراقبت مناسب و درمان دامپزشکی می‌توانند به عنوان حیوانات خانگی عالی عمل کنند. میانگین عمر همسترها نسبتاً کوتاه است، حدود 1-2 سال، اما ممکن است تا 5 سال زندگی کنند. همسترها به طور معمول حیوانات شبانه‌روز هستند که دوست دارند خود را پنهان کنند و غذا را انبار کنند.

متداول‌ترین گونه همستر همستر سوریایی است که همچنین با نام همستر طلایی شناخته می‌شود. همسترهای سوریایی می‌توانند موهای کوتاه یا بلند داشته باشند (که به عنوان نوع خرس عروس شناخته می‌شود). همچنین همسترهای کوتوله نوع متداول دیگری هستند.

خانه همستر

 اندازه خانه همستر باید حداقل یک قفس 15-20 اینچ با حداقل 150 اینچ مربع از فضای کف جامد (نه سیم) فراهم کند، اما همیشه اندازه بزرگتر بهتر است. قفس‌های سیمی، آکواریوم‌ها و محل اقامت‌های پلاستیکی می‌توانند استفاده شوند به شرط اینکه یک خانه ایمن و راه های جلوگیری از فرار برای همستر شما فراهم کنند – همسترها هنرمندان فرار هستند!

قفس باید دارای تهویه مناسب برای اجازه ورود هوای تازه باشد؛ این امر جلوی تجمع بوی ادرار، مدفوع و غذای فاسد را می‌گیرد. همسترها، به جز تعداد کمی، همیشه باید به تنهایی نگهداری شوند، زیرا می‌توانند بسیار خشونت‌آمیز رفتار کنند و از طریق جنگ و خشونت به یکدیگر آسیب زیادی وارد کنند.

بستر 

مواد بستر مناسب شامل Carefresh، یونجه چمن و روزنامه است. همچنین استفاده از دستمال کاغذی سفید بی‌بو یا دستمال کاغذی برای مدت موقت قابل قبول است.

از چوب بلوط یا ساقه‌های کاج استفاده نکنید، زیرا حاوی روغن‌های عطری هستند که بسیار تحریک‌کننده برای پوست و غشای مخاطی همستر هست. مواد لانه‌سازی تجاری (معمولاً به “پرز” معروف هستند) توصیه نمی‌شوند زیرا ممکن است منجر به مسدود شدن روده و یا انسداد اندام‌های دیگر شود.

بستر باید 1-2 بار در هفته تغییر یابد و عمق کافی داشته باشد تا به همستر اجازه دهد تا حفر کند، به ویژه زیر پنهانک‌ها. همسترها برای خواب مناطق پنهان و آرام را جستجو می‌کنند، بنابراین پنهانگاه‌ها به ویژه در داخل محل اقامت مهم هستند. 

اسباب بازی 

همسترها از اسباب بازی لذت می‌برند و از آن‌ها برای برآورده کردن انواع نیازها استفاده می‌کنند، از جمله جویدن، پرواز، کاوش، حفر و پنهان شدن. بسیاری از صاحبان همستر از کیسه‌های کاغذی، جعبه‌های کارتنی با سوراخ‌های برش خورده، پناهگاه‌ها و لوله‌های دستمال کاغذی برای اسباب بازی ها برای همسترهای خود استفاده می‌کنند. تونل‌های اتصال دار جامد همچنین برای اسباب بازی محیطی موثر هستند اما باید هفتگی تمیز شوند.

همسترها معمولاً از دوچرخه‌های ورزشی استفاده می‌کنند. مطمئن شوید که تنها چرخ‌هایی با سطح دویدن جامد ارائه دهید تا از صدمه خوردن جلوگیری شود.

بیشتر دامپزشکان برای اسباب بازی ها، بلاک‌ها یا چوب‌های جویدنی به طور خاص طراحی شده را توصیه می‌کنند، همچنین برای کمک به حفظ سلامت دندان‌ها. چرخش منظم اسباب بازی‌ها می‌تواند همسترها را درگیر و ناخشنود نگه دارد.

دمای محیط

 دماهای ترجیحی قفس 65-80 درجه فارنهایت هستند، با رطوبت نسبی حدود 40-70٪. در دماهای زیر 40 درجه فارنهایت، همسترها ممکن است وارد حالت بیهوشی شوند که مشابه هایبرناسیون است.

تغذیه همستر

 همسترها با رژیم غذایی تجاری، پلت‌ها یا بلوک‌هایی که حاوی حدود 16٪ پروتئین هستند، عملکرد بسیار خوبی دارند. اکسبو و کایتی برندهای ترجیحی پلت یا بلوک هستند که همسترها با آن‌ها رشد می‌کنند. با دامپزشک خود همکاری کنید تا نیازهای کالری همستر خود را بر اساس اندازه و سلامتی آنها تعیین کنید، اما بیشتر همسترها نیاز به ۛ ⅛ فنجان پلت در روز دارند.

رژیم‌های مبتنی بر دانه برای همسترها “ترکیب شده” و برای آن‌ها فروخته می‌شود، اما این باید به صرفه و به عنوان مکمل تنها برای پلت‌ها استفاده شود. رژیم‌های مبتنی بر دانه‌ها مواد مغذی ضروری را فراهم نمی‌کنند و معمولاً منجر به چاقی و کمبود ویتامین E می‌شوند.

همسترها می‌توانند با میوه‌ها و سبزیجات اضافی تغدیه شوند، اما این غذاها نباید رژیم غذایی اصلی آنها باشند. همسترها از موارد زیر لذت می‌برند:

سبزیجات

دانه‌ها

هویج

سیب

کشمش

نخود

فلفل

خیار

تغییرات ناگهانی در رژیم غذایی ممکن است منجر به اختلالات روده‌ای و اسهال شود که ممکن است شدید باشد و حتی منجر به مرگ همستر شود. بنابراین، اطمینان حاصل کنید که تنها یک مورد جدید را به تدریج تغذیه کنند.

نیازهای پزشکی همستر

ویزیت‌های سالانه دامپزشک برای حفظ سلامتی همستر شما ضروری است. دامپزشک شما بررسی دقیقی انجام خواهد داد، وزن همستر شما را ثبت می‌کند، دندان را بررسی می‌کند و رژیم غذایی و مراقبت‌های دامپروری را مرور می‌کند. او همچنین می‌تواند در کوتاه کردن ناخن‌ها و تشخیص زود هنگام مشکلات پزشکی کمک کند.

همسترها تفاوت‌های آناتومیکی نسبت به گونه‌های دیگر جوندگان دارند که می‌تواند صاحبانشان را گیج کند. همسترها دارای غده‌های اسانسی برجسته و رنگی در کمر خود هستند که ممکن است شبیه به ریزش مو یا تومورها به نظر برسد. این ها غده‌های بویایی هستند و نه زخم یا درماتیت. همیشه ایده خوبی است که این غدد را توسط دامپزشک بررسی کنید اگر همسان نباشند یا نگرانی دیگری داشته باشید.

مانند بسیاری از گونه‌های شکاری، همسترها ممکن است تا زمانی که بیماری آنها به حد قابل توجهی پیشرفت کند، آن را مخفی کنند. همسترهای سالم بیدار با چشمان درخشان هستند. آنها محیط اطراف خود را بررسی می‌کنند و پوستی تمیز و درخشان دارند. همستر سالم دارای آبریزش بینی یا چشم و طول ناخن و دندان غیر عادی نخواهد بود. همیشه در اولین نشانه‌های خستگی، دشواری در تنفس، آبریزش بینی، عطسه، کاهش اشتها، تغییرات رفتار یا هرگونه نگرانی دیگر با دامپزشک خود تماس بگیرید.

بیماری‌های معمول همستر شامل موارد زیر می‌شود:

انسداد پوشک گونه و آبسه

مشکلات تنفسی

اسهال، موقت از رژیم غذایی

“دم مرطوب”، یا اسهال شدید، معمولاً مرگبار

جراحات پوست

چاقی

بیماری دندان

مشکلات چشم

درماتیت – خرما، مرده

سنگ‌های مثانه

بیماری قلب

سرطان

بعضی از بیماری‌های همسترها زونوتیک هستند، به این معنی که می‌توانند به انسان‌ها منتقل شوند.

برخی از این بیماری ها:

تولارمی

ویروس چریومنیگیتیس لنفوسیتیک

درماتوفیتوز (خرما)

سالمونلازیس

هیمنولپسیس نانا

لپتوسپیروز

کمپیلوباکتریوز

همسترها می‌توانند بیماری‌ها را از انسان‌ها بیابند، به ویژه ویروس آنفلوآنزا و کووید-۱۹، بنابراین مهم است که این مسائل را با دامپزشک خود مطرح کنید. اگر شما بیمار هستید، از تماس نزدیک با همستر خودداری کنید.

نیازهای تمیزی همستر 

هر دو ظرف غذا و نوشیدنی باید روزانه تمیز شده و تازه ارائه شوند. بیشتر همسترها از یک شیشه آب که به کنار قفس وصل شده است با محل لیسه می‌نوشند. قفس‌ها باید هفتگی یا به میزان نیاز تمیز شوند. تماس مداوم با شرایط غیر بهداشتی برای همسترها ناخوشایند است و می‌تواند منجر به عفونت‌های پوست، چشم و مجرای تنفسی شود. اطمینان حاصل کنید که 1-2 گوشه از قفس برای ادرار/خروج اختصاص یابد، دور از محل خواب و غذا خوردن.

محلول آبهای (1 بخش آبهای جوشانده شده تا 10 بخش آب) برای ضدعفونی کردن قفس موثر است، اما قفس باید پس از تمیز کردن به طور کامل شسته تا از تحریک تنفسی و پوستی جلوگیری شود.

پوست همسترها باید به طور منظم مسواک زده شود، به ویژه نژادهای موهای بلند. همسترها همچنین نیاز به کوتاه کردن ناخن دوره‌ای دارند. با دامپزشک خود تماس بگیرید اگر ناخن‌های همستر شما بیش از حد رشد می‌کنند یا غیر طبیعی به نظر می‌رسند. صاحبان باید همسترها را برای هرگونه رشد، دندان‌ها را برای بیماری دندانی و پشت پاهایشان را برای انباشت مدفوع یا لکه‌های ادراری نظارت کنند.

همسترها معمولاً خودشان را تمیز نگه می‌دارند و نیازی به استحمام اضافی با صابون و آب ندارند مگر اینکه دامپزشک شما دستور داده باشد. با این حال، برخی همسترها، به ویژه نژادهای کوتوله، از حمام‌های مرتب با محصولات شن شنجر لذت می‌برند. حذف شن از قفس پس از پایان حمام همستر برای جلوگیری از تحریک تنفسی مداوم مهم است.

کنترل کردن همستر

همسترها شب‌زنده دار هستند و اگر به طور ناگهانی بیدار شوند، به راحتی می ترسند. آن‌ها دید خوبی ندارند، بنابراین توصیه می‌شود که قبل از بلند کردن با آنها صحبت کنید. همسترها زمانی که ترسیده باشند یا اجتماعی نباشند ممکن است گاز بگیرند . به همین دلیل، به طور کلی برای کودکان کوچک مناسب نیستند.

همسترها ممکن است همچنین اگر به طور خشن دستکاری شوند، شگفت زده شوند یا احساس بیماری کنند، گاز بگیرند. برای نگهداری، صاحبان می‌توانند از یک تکنیک دو دستی استفاده کنند که شامل ملایم نگهداری همستر در دستها است. به دلیل کیسه‌های گوناگون، همسترها دور گردنشان پوست زیادی دارند. فشار ملایم اما محکم روی گردن همستر می‌تواند به کنترل آن‌ها کمک کند؛ با این حال، این باید تنها برای چند لحظه باشد.

برای شروع کنترل کردن یک همستر جدید یا جوان، با ارائه مکمل‌های کوچک و باارزش شروع کنید. اول، دستگیری به اجتماعی‌سازی همسترها کمک می‌کند و آن‌ها را دوستانه‌تر می‌کند. برخی از آنها حتی دلبسته می‌شوند و از این زمان با صاحبانشان لذت می‌برند. دستگیری روزانه همچنین ارتقاء محیطی را فراهم می‌کند. این همراه با چرخش مکرر اسباب بازی‌ها به مبارزه با خستگی کمک می‌کند. این تعامل روزانه باید در قسمت‌های سریع و مکرر شروع شود و به آرامی به مدت زمان بیشتری ادامه یابد، اگر همستر موافق باشد. 

مقالات مجله زی‌پت را مطالعه کنید