نژاد سگ پودل (قسمت اول)

 سگ پودل یکی از هوشمندترین نژادهای سگ است، همچنین یکی از سرگرم‌کننده‌ترین‌ها. با اینکه قدش بیش از 10 اینچ نیست و وزنش بین 4 تا 6 پوند است، اما سگ پودل یک شخصیت بزرگ و بازیگوش دارد که می‌تواند یک اتاق را پر کند.

اگرچه اغلب به فرانسه مرتبط می‌شود، اولین نمونه‌های نژاد پودل استاندارد در آلمان توسعه یافتند، جایی که در شکار اردک مورد استفاده قرار می‌گرفتند. نژادهای کوچک و مینیاتور پودل از پودل استاندارد بزرگ‌تر به نقل از کلوپ پودل آمریکا به وجود آمده‌اند.

مراقبت از یک سگ پودل 

سگ‌های پودل نه تنها جذاب هستند بلکه حیوانات خانگی فوق‌العاده‌ای نیز می‌شوند. آن‌ها بسیار هوشمند و مشتاق به خوشحالی هستند که آموزش دادن به آن‌ها آسان می‌شود. آن‌ها نیازهای تمرینی کمتری نسبت به بسیاری از نژادهای دیگر سگ دارند، اما هنوز هم نیاز است که از یک پیاده‌ روی روزانه و جلسه بازی بهره‌مند شوند.

تمامی اندازه‌های پودل؛ موهایی با نیازهای مراقبت از پوست بافته شده دارند. موهای آن‌ها به صورت مداوم رشد می‌کند، که نیازمند یک کوتاهی هر چهار تا شش هفته یکباره است. همچنین، سگ‌های پودل کمتر ریزش مو دارند، بنابراین برای برخی افراد مبتلا به آلرژی‌ها ممکن است انتخاب هوشمندانه‌ای باشند. با این حال، مفهوم کاملاً “هیپوآلرژنیک” در سگ وجود ندارد. افراد مبتلا به آلرژی باید قبل از رسماً به خانه آوردن یک سگ پودل، زمانی را با این نژاد بگذرانند.

لوکساسیون پاتلا

پاتلا (سینه زانو) استخوان کوچکی است که به طور معمول در یک یاخته در داخل فمور در زانو قرار دارد. در سگ‌هایی که دارای لوکساسیون پاتلا هستند، پاتلا به طوری حرکت می‌کند (لوکساسیون) که خارج از یاخته مختص خود می‌رود زمانی که زانو خم می‌شود. این حرکت می‌تواند موجب ناراحتی شود و در نهایت منجر به التهاب مفصل گردد.

بسیاری از حیوانات خانگی زمانی که پاتلا از محل خود خارج می‌شود، با سه پا می‌دوند یا می‌پرند. در برخی موارد، ممکن است مشکل به تنهایی حل شود، اما در موارد شدیدتر، پاتلا در محل خود باقی می‌ماند. در موارد خفیف، مکمل‌های مفصل (مانند روغن ماهی و گلوکوزامین) یا داروهای ضد التهاب برای کنترل درد و جلوگیری از التهاب مفصل استفاده می‌شود. در سگ‌هایی که به شدت تحت تأثیر قرار گرفته‌اند، ممکن است جراحی توصیه شود.

بیماری لگ-کالوه-پرتس

بیماری لگ-کالوه-پرتس یک شرایط است که سر فمور به تجزیه و تحلیل درمی‌آید، احتمالاً به دلیل کمبود عرضه خون ثانویه. این موضوع باعث درد و لنگیدن می‌شود زمانی که استخوان از بین می‌رود. بیماری لگ-کالوه-پرتس در سگ‌های جوان رخ می‌دهد، به ویژه در جوانان پودل تا ۱۸ ماهه. در برخی از موارد، با مصرف داروها می‌توان درد را کنترل کرد. در موارد شدیدتر، جراحی برای از بین بردن سر فمور توصیه می‌شود.

عفونت‌های گوش

عفونت‌های گوش در سگ‌ها وقتی رخ می‌دهد که میزان زیادی از مخمر و/یا باکتری‌هایی که به صورت طبیعی در داخل گوش وجود دارند، افزایش پیدا کند. علائم این افزایش شامل جسم‌های خارجی قابل رؤیت، قرمزی، بو، تکاندن سر و خارش می‌شوند. اگر هر یک از این علائم مشاهده شود، سگ خود را به دامپزشک ببرید. در اکثر موارد، با تمیز کردن گوش و استفاده از داروهای موضعی، عفونت‌های گوش قابل حل هستند.

پودل‌های توی مقایسه با بیشتر نژادهای دیگر، به عفونت‌های گوش بیشتری دچار می‌شوند. این ممکن است به دلیل داشتن کانال‌های گوش طولانی با موی کرکره اضافی باشد که باعث نگهداری رطوبت و جسم‌های خارجی می‌شود. کوتاه کردن (نه کشیدن) موهای گوش ممکن است کمک کند تا حد عفونت‌های گوش کاهش یابد. سگ‌های دارای عفونت‌های گوش مزمن یا دوره‌ای معمولاً به آلرژی‌هایی دچار هستند که باید درمان شود.

بیماری دندانی

بیماری دندانی یکی از شایع‌ترین بیماری‌هایی است که با پیر شدن سگ‌‌ها، به خصوص در نژادهای کوچک مانند پودل، مشاهده می‌شود. بیماری دندانی زمانی اتفاق می‌افتد که زهره‌های باکتریایی و پلاک دندانی جمع شده و منجر به التهاب بافت‌های اطراف دندان می‌شود، و در نهایت به تخریب دندان و استخوان منجر می‌شود. مسواک‌زدن روزانه با یک مسواک خاص برای سگ‌ها بهترین راه برای پیشگیری از بیماری دندانی است، اگرچه برخی از رژیم‌های غذایی، خوراک‌ها و اسباب بازی‌ها نیز به جلوگیری از پلاک و زهره دندانی کمک می‌کنند.

تمیزی دندان منظم به منظور ارزیابی دهان سگ شما، حذف پلاک و زهره، تلمیع دندان‌ها و درمان یا استخراج دندان‌هایی که به طور قابل توجهی ناسالم هستند، توصیه می‌شود. بیماری دندانی ممکن است یک شرایط دردناک باشد و حتی ممکن است بر روی سلامت اعضای داخلی پودل شما تأثیر بگذارد.

فروپاشی تنفسی

فروپاشی تنفسی اتفاق می‌افتد زمانی که تراشه (که به طور عام معروف به نازکه) فشرده می‌شود. این اتفاق به دلیل ضعف حلقه‌های کارتیلاژ یا خم شدن غشاء اطراف تراشه رخ می‌دهد. علائم شامل سرفه خشک هستند که ممکن است هنگام خوردن یا هیجان‌زده شدن پوودل شما بدتر شود. بیشتر موارد با استفاده از داروها درمان می‌شوند، اما در موارد شدید که تنفس دشوار است، ممکن است جراحی لازم باشد.

احتمالاً پودل‌ها به صورت ژنتیکی به فروپاشی تنفسی وابسته هستند. برای پیشگیری و مدیریت این شرایط، مهم است که سگ خود را در وزن سالم نگه دارید. در هنگام پیاده‌روی از یک هارنس به جای گردنبند استفاده کنید، زیرا فشار بر روی تراشه ممکن است باعث آسیب بیشتر شود.

بیماری ویلبراند

بیماری ویلبراند (VWD) یک اختلال ژنتیکی خونی است که اغلب در پودل‌ها دیده می‌شود. این بیماری باعث کاهش پروتئینی به نام عامل ویلبراند می‌شود که برای چسباندن پلاکت‌ها به یکدیگر و ایجاد یک لخته ضروری است. در سگان که کمبود این پروتئین را دارند، خون ممکن است مشکل در لخته شدن داشته باشد، که می‌تواند منجر به خونریزی از بینی، واژن، مثانه یا لثه‌ها شود. علاوه بر این، سگان مبتلا به این بیماری ممکن است پس از صدمه یا عمل جراحی به مدت زمان طولانی خونریزی داشته باشند.

اگر نگرانی در مورد بیماری ویلبراند وجود دارد، ممکن است یک آزمون اسکرینینگ انجام شود. این آزمون میزان زمانی را که برای متوقف شدن خون از یک برش کوچک در دهان لازم است، اندازه‌گیری می‌کند. اگر زمان بیشتر از معمول باشد، نیاز به آزمونهای اضافی برای تایید بیماری ویلبراند وجود دارد.

زیرا برخی از سگان مبتلا به بیماری ویلبراند نمایانگر خونریزی ندارند تا زمان بزرگتر شدن، اندازه‌گیری سطوح خونی عامل ویلبراند می‌تواند به تشخیص کمک کند. بیشتر دامپزشکان تست برای بیماری ویلبراند را پیش از هر عمل جراحی برنامه‌ریزی شده، از جمله جراحی‌های استریلیزاسیون، کاستراسیون و برداشت دستگاه‌های خارجی پا، توصیه می‌کنند.

چه تغذیه ای به یک توله پودل می‌شود داد؟

تغذیه با یک خوراک تجاری یا غذای مرطوب تأیید شده راه خوبی است تا اطمینان حاصل شود که توله پودل شما یک رژیم غذایی کامل و متعادل دریافت می‌کند.

توله‌ها باید یک رژیم غذایی که به‌طور خاص برای توله‌ها فراهم شده یا برای همه مراحل زندگی تعیین شده باشد، تغذیه شوند. برای بزرگترها، ممکن است دامپزشک شما توصیه کند تا از جلوگیری از بیماری‌های دندان با توجه به تغذیه توجه ویژه به دندان‌ها استفاده شود.

مقالات مجله زی‌پت را مطالعه کنید