درک ما در مورد بهترین روش تغذیه (یا عدم تغذیه) سگ های مبتلا به پانکراتیت در چند سال گذشته دستخوش تغییرات قابل توجهی شده است. در دهه 1990 گفته می شد که سگ های مبتلا به پانکراتیت باید 24 تا 48 ساعت ناشتا باشند. این پروتکل بر اساس یک فرض معقول بود – عبور غذا از مجرای روده باعث تحریک پانکراس برای ترشح آنزیم های گوارشی می شود و در نتیجه التهاب پانکراس را افزایش می دهد.

اما اکنون، تحقیقات روی افراد و سگ‌ها اثرات مضری را که روزه‌داری طولانی‌مدت می‌تواند بر ساختار و عملکرد دستگاه گوارش، از جمله نقش مهم آن در سیستم ایمنی، داشته باشد، نشان می‌دهد. سلول هایی که مجرای روده را می پوشانند به جذب انرژی و مواد مغذی که بعد از غذا از آن عبور می کنند بستگی دارد. هنگامی که سگ غذا نمی خورد، پوشش مجرای روده تغییر می کند: پرزها (برجستگی های انگشت مانند که سطح جذب روده را افزایش می دهند) کوچک می شوند.

تغذیه

بافت ایمنی موضعی کاهش می یابد، دیواره روده “نشتی” می شود و باعث جذب باکتری ها و سموم می شود. و التهاب هم در داخل دستگاه گوارش و هم از نظر سیستمی افزایش می یابد. همچنین، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد وقتی لوزالمعده ملتهب می‌شود. آنزیم‌های گوارشی را در پاسخ به وجود غذا به همان روشی که یک لوزالمعده سالم ترشح می‌کند، ترشح نمی‌کند. که حتی در مورد روزه‌داری طولانی‌مدت تردید بیشتری ایجاد می‌کند.

ما مطالعاتی روی سگ‌ها نداریم که مستقیماً به این سؤال پاسخ دهد. که چه زمانی و چگونه می‌توان به بهترین وجه غذا دادن به سگ‌های مبتلا به پانکراتیت را شروع کرد، اما بسیاری از دامپزشکان به فکر «در اسرع وقت» غذا دادن روی می‌آورند. ما همچنان نباید به سگ هایی که به طور فعال استفراغ می کنند غذا دهیم (فایده ای ندارد اگر نتوانند آن را کاهش دهند). اما داروهای ضد استفراغ موثری که اکنون در دسترس هستند (مانند ماروپیتانت). اغلب به ما اجازه می دهند تا استفراغ سگ را در داخل کنترل کنیم. 24 ساعت بستری شدن در بیمارستان. در این زمان است که غذا باید دوباره معرفی شود.

تغذیه

در سگ‌ها، چربی رژیم غذایی با ایجاد پانکراتیت مرتبط است و می‌تواند ترشح هورمونی را تحریک کند که پانکراس را وادار به ترشح هورمون‌های گوارشی خود می‌کند. بنابراین مصرف غذاهای کم چرب توصیه می شود. تغذیه مجدد همیشه باید به آرامی شروع شود. یک توصیه رایج این است که با یک چهارم انرژی مورد نیاز سگ برای استراحت به چهار وعده در طول روز تقسیم شود. به عبارت دیگر، سگ چهار وعده غذایی متشکل از حدود 1/16 چیزی که به طور معمول می خورد را در عرض 24 ساعت دریافت می کند. تا زمانی که سگ به پیشرفت خود ادامه می دهد، مقدار غذای ارائه شده می تواند هر روز یک چهارم افزایش یابد. به طوری که در پایان چهار روز، بیمار نیاز کامل به انرژی استراحت خود را دریافت می کند.

از آنجایی که ما می‌خواهیم سگ‌های مبتلا به پانکراتیت حتی با مصرف مقادیر کم غذا از تغذیه تا حد ممکن بهره ببرند، یک رژیم غذایی بسیار قابل هضم ترجیح داده می‌شود. غذاها باید دارای فیبر کم و از مواد با کیفیت بالا باشند. چندین تولید کننده غذای حیوانات خانگی رژیم های کم چرب و بسیار قابل هضم برای سگ ها تهیه می کنند. اکثر دامپزشکان حداقل یک غذا از این قبیل را در کلینیک های خود ارائه می کنند تا به بیماران بستری شده در بیمارستان غذا بدهند. و در حین بهبودی و بعد از مرخصی هم آن غذاها را تجویز می کنند.

تغذیه

یک جایگزین کوتاه مدت، تغذیه مخلوطی از مرغ گوشت سفید آب پز و برنج سفید است. اما اگر یک رژیم غذایی خانگی برای بیش از چند روز مورد نیاز است. یک متخصص تغذیه دامپزشکی باید یک رژیم غذایی کامل از نظر تغذیه ای طراحی کند که تمام موارد نیازهای سگ را برآورده کند.

می‌توانیم از غذای رویال کنین پانکراتیت یا گسترو اینتسینال کم چرب؛ و همچنین گسترو اینتستینال لایت برای بهبود این وضعیت استفاده کنیم.

برای گرفتن یک رژیم مناسب می توانید از خدمات دامپزشکی زی‌پت استفاده کنید. و با مشاوره با متخصصان تغذیه ما این نیازها را برطرف کنید. 

برای سگ و گربه خانگی خود در خصوص درمان التهاب پانکراس یا پانکراتیت حتما از ویزیت در منزل و ارائه درمان مناسب برای پت خود از خدمات ما استفاده کنید.

در درمان پانکراتیت تجربه کاری و استفاده از دارو‌های ضد تهوع بسیار بسیار حائز اهمیت می‌باشید.

مقالات مجله زی‌پت را مطالعه کنید

مقالات مجله زی‌پت را مطالعه کنید

  • توصیه های جدید برای تغذیه سگ های مبتلا به پانکراتیت

    توصیه های جدید برای تغذیه سگ های مبتلا به پانکراتیت

    اهمیت تغذیه مناسب درک ما در مورد بهترین روش تغذیه (یا عدم تغذیه) سگ های مبتلا به پانکراتیت در چند سال گذشته دستخوش تغییرات قابل توجهی شده است. در دهه 1990 گفته می شد که سگ های مبتلا به پانکراتیت باید 24 تا 48 ساعت ناشتا باشند. این پروتکل بر اساس یک فرض معقول بود…

چه امتیازی می‌دهید؟